Varios achegados de César A.O., que está a ser xulgado como presunto autor do asasinato da moxa enxeñeira Ana Enjamio, coincidiron en sinalar que estaba “obsesionado” con ela.

Así o trasladou un dos seus compañeiros de traballo e amigo, que declarou como testemuña ante o tribunal de xurado na sección quinta da Audiencia Provincial de Pontevedra, e que afirmou que César “estaba obsesionado” con Ana, á que se refería como “unha deusa”.

Esta testemuña, ademais, confirmou que César lle pediu que lle ensinase como utilizar unha aplicación no móbil para poder saber cales dos seus contactos estaban a manter conversacións (a Fiscalía sostén que o fixo para controlar a Ana e o seu exmozo Samuel, co que retomara o contacto).

Outra das compañeiras de traballo do acusado incidiu en que este estaba “moi namorado” da vítima e que quería manter a relación con ela, a pesar de que “unhas veces estaban xuntos e outras se deixaban”. “Era unha relación intermitente, pero era evidente que el quería estar con ela”, apuntou.

Outra testemuña, amigo de César, explicou ante o tribunal que “parecía demasiado obsesionado” con Ana, e que mesmo lle confesou que a seguiu cando ela estaba con Samuel. O acusado tamén lle contou que un día “se lle botou encima do coche” (a Ana) e non a deixaba saír.

SORPRESA “FINXIDA”

Por outra banda, dúas destas testemuñas, que son matrimonio e compañeiros de traballo de César, cos que coincidiu á entrada de Comisaría ao ir declarar horas despois do crime, sinalaron que, cando lle contaron a noticia de que atoparan a Ana morta, o acusado limitouse a exclamar: “Que movidón!”.

Un desas testemuñas precisou mesmo que lle causou estrañeza a súa actitude. “Era como sorpresa finxida. A miña muller tiña medo de que o culpasen a el, porque tiña todas as papeletas: foran parella e tiñan unha relación treboenta“, aseverou.

Na mesma liña, o xefe de Homicidios da Comisaría de Vigo, que tamén declarou como testemuña, explicou que, cando mantivo unha entrevista con César, esa mañá do 17 de decembro en Comisaría, non lle contou o motivo do interrogatorio, e limitouse a preguntarlle que fixera a noite anterior. “Non me preguntou o motivo, e pareceume raro. Parecía moi frío e moi distante”, declarou.

NOTA DE SUICIDIO E DILIXENCIAS DE INVESTIGACIÓN

Este mesmo axente referiuse á tentativa de suicidio de César A.O., horas despois de que estivese en Comisaría declarando, e á nota que deixou, na que pedía “perdón” aos seus achegados e tamén a Ana.

Segundo declarou este policía, este intento de suicidio prodúcese cando o acusado “vai tomando consciencia da magnitude do que fixo” e pide perdón á vítima porque “sempre que se lle pide perdón a alguén falecido é para aliviarse, é por algo que se lle fixo en vida”.

Con respecto ás dilixencias de investigación, esta testemuña, que foi o encargado de examinar o tráfico dos teléfonos de César e Ana (no caso da vítima a través dun cartón duplicado porque o seu móbil nunca apareceu), tamén explicou que, da análise das conversacións, deducíase que mantiñan “unha relación treboenta”, sobre todo desde o momento en que Ana tratou de romper con César e este “non atende a razóns e segue insistindo”.

Ademais, tras revisar as cámaras de videovixilancia dunha gasolineira próxima ao domicilio de Ana Enjamio (en cuxo portal se produciu o seu asasinato), a Policía comprobou que, sobre as 5,30 horas, quedou rexistrado o paso dun vehículo que, “polas súas características morfolóxicas”, podería ser un Renault Megane Coupé, o mesmo modelo que conducía o acusado.

Finalmente, este funcionario manifestou que, tras examinar as fotografías da cea de empresa na que Ana e César coincidiron esa madrugada, e tras falar con diversas testemuñas, comprobaron que o acusado lles entregou (durante un rexistro domiciliario) unhas pezas de roupa que non se correspondían coas que levaba entón.

HORA DE CHEGADA

O acusado do asasinato de Ana Enjamio declarou ante a Policía (e ratificouno ante o tribunal de xurado) que, a noite do crime, na madrugada do 16 ao 17 de decembro de 2016, chegara á súa casa sobre as 5,30 horas, mentres que os seus pais dixeron á Policía que “chegou ás 7,00 horas, se duchou e marchou”.

Esta diferenza acerca da hora de chegada do acusado ten relevancia, dado que Ana Enjamio chegou á súa casa esa madrugada pouco despois das 5,00 horas e, sobre as 6,00 horas, o seu cadáver foi atopado por un veciño ao entrar no portal do edificio, na Avenida de Madrid.

APLICACIÓNS “ESPÍAS”

Unha testemuña policial detallou tamén que, ao analizar o teléfono de César, decatáronse de que este tivera no seu terminal (aínda que xa as eliminou) varias “aplicacións espía, de seguimento ou rastrexo”.

Así mesmo, indicou que tamén comprobaron que César tiña acceso, desde o seu teléfono móbil, ao correo electrónico persoal da vítima; e que o móbil de Ana tiña rexistrado o seu historial de localización ata o día 15 de decembro coma se, a partir desa data, “o desactivasen ou o borraron”.