O autor do último atestado policial que consta no sumario do caso de Déborah Fernández Cervera ratificouse ante a xuíza de instrución na principal hipótese do seu informe: que a moza se atopou con alguén próximo o día que desapareceu, o 30 de abril de 2002, e que o lugar no que foi localizado o cadáver dez días despois estaban cheo de pistas falsas.
Este axente foi un das testemuñas que prestou declaración este xoves no xulgado de instrución número 2 de Tui e o mesmo que, entre 2008 e 2010, tomou as rendas da investigación e concluíu, nun atestado de máis dun centenar de páxinas, que Déborah Fernández Cervera se atopou con alguén coñecido e próximo o día que desapareceu.
Ese informe, da bautizada como Operación Arcano, vía como hipótese máis plausible que a moza se tivese ido voluntariamente con esa persoa, que a súa morte se producise por sofocación (non tiña lesións visibles no corpo) ou por acción criminal, e que a persoa implicada adoptou as máximas precaucións para confundir aos investigadores e que non se lle relacionase cos feitos.
A ese respecto, este atestado apuntou á posibilidade de que o escenario no que apareceu o cadáver, nunha cuneta no municipio de Oia, tiña pistas falsas, como un preservativo e un pano. Tamén viu plausible que o seme atopado no interior do corpo da moza (que foi analizado e non se corresponde co perfil de ninguén coñecido) fose introducido ‘post mortem’.
En todo caso, e despois de que a familia de Déborah pedise, sen éxito, a comparecencia deste axente, este xoves finalmente prestou declaración (tras recorrer a negativa do xulgado de instrución e admitirse o recurso por parte da Audiencia Provincial) e ratificouse no contido dese informe.
Trátase dun atestado que, ademais, pon o foco nun posible sospeitoso, un home próximo á vítima, sobre o que apunta certas contradicións nas súas declaracións. Sexa como for, nunca se chegou a citar a esa persoa como investigada ao entender o xulgado que non había indicios sólidos e só uns días despois de presentarse o informe policial, en 2010, o caso foi arquivado (aínda que se reabriu a finais de 2019 para a realización de novas dilixencias).
DECLARACIÓN DA SÚA CURMÁ
Por outra banda, na xornada deste xoves tamén prestaron declaración outro axente de Policía (primeiro instrutor da investigación) e unha curmá de Déborah, que é a última persoa, que se saiba, que a viu con vida e falou con ela antes da súa desaparición.
Esta testemuña non prestara declaración nun xulgado nunca antes por este caso e este xoves compareceu por primeira vez en 19 anos. Precisamente, esta é unha das moitas supostas neglixencias que a familia sempre denunciou ao redor da instrución deste procedemento.
Agora, coa vista posta en maio do ano que vén (cando prescribiría o delito que se investiga), a familia de Déborah atópase á espera de recibir os resultados de varias dilixencias solicitadas: informes de ADN e cotexos (relacionados co achado dunhas fibras e pelo tanto no corpo da nova falecida como nunha colcha e un arcón), informes técnicos de peritos informáticos, e o resultado da inspección ocular realizada o pasado 30 de setembro nun vehículo propiedade do principal sospeitoso neste caso.
O xulgado deberá citar tamén a outras dúas testemuñas, que inicialmente ían comparecer este xoves pero que non foron notificados a tempo. Un deles xa está localizado, o outro reside no estranxeiro e a súa comparecencia será máis complicada.
