A Coordinadora Estatal de Apoio á Querela Arxentina contra os crimes do franquismo (Ceaqua) presentou dúas novas denuncias contra torturas policiais ocorridas en 1975 e 1976 en Galicia, durante o franquismo e a transición.

En concreto, segundo informou a portavoz, a avogada Irene Álvarez, trátase de dúas “violacións de dereitos humanos” que se rexistraron no Castro de Vigo e na localidade lucense de Guntín e posteriormente na Xefatura da Coruña.

As propias vítimas relataron este venres o que viviron hai case 50 anos, cando sufriron “vexacións, torturas e malos tratos” durante o tempo do chamado Tribunal de Orde Pública do franquismo.

En concreto, Xosé María Brañas Pérez interpuxo unha querela contra sete axentes membros da Brigada Rexional de Investigación social da Xefatura Superior de Policía da Coruña e da Sección Local de Investigación Social adscrita á Comisaría do Corpo Xeral de Policía de Lugo con motivo da súa detención o 11 de agosto de 1975 en Guntín.

Tal como explicou, estivo ata cinco días detido na Coruña, tras ser arrestado en Guntín. Antes de chegar á cidade herculina, xa foi maltratado. Unha vez alí, estivo 72 horas sufrindo golpes por diferentes axentes ata que o levaron aos calabozos.

Situación parecida viviu Manuel Reboiras, que interpuxo unha querela contra nove axentes da Sección Local de Investigación Social da Comisaría do Corpo Xeral de Policía de Vigo con motivo da súa detención o 18 de xuño de 1976 no monte do Castro, en Vigo.

Este último non só relatou o sucedido, senón que explicou como continúa afectándolle na súa vida, xa que o seu irmán foi asasinado o réxime en 1975.

“Estas querelas súmanse as máis de 100 querelas presentadas no conxunto España por persoas que, no exercicio do seu dereito á verdade, xustiza, reparación e garantías de non repetición, demandan a investigación e enjuiciamiento dos crimes contra a humanidade cometidos pola ditadura franquista”, reivindicaron, a pesar de recoñecer que sempre terminan arquivadas.

A pesar de todo, eles aseguran que “nunca é tarde” e que máis que pretender que paguen aqueles que no seu día os torturaron, buscan que “non se esquecer” e que os mozos coñezan todo o ocorrido durante o franquismo.

“Hai xente nova que pensa que o ditador e toda esa época era unha marabilla. Ten que saberse que durante moitos anos houbo xente exiliada, mesmo exilio interior, moi fodidos, e outros torturados e moitos fusilados”, insistiron.