O Tribunal Superior de Xustiza de Galicia (TSXG) desestimou o recurso interposto pola defensa de Alfredo L.R. e confirmou a sentenza da sección segunda da Audiencia Provincial de Pontevedra, que o condenou a 6 anos de prisión por homicidio imprudente. O procesado causou a morte a unha nai e os seus dous fillos, con cuxo coche chocou tras invadir o carril contrario nunha estrada de Salceda de Caselas, conducindo cunha altísima taxa de alcoholemia.

O tribunal provincial considerouno autor de tres homicidios por imprudencia grave ao provocar ese accidente de circulación, o Día do Pai de 2021, no que morreron no acto unha nai e os seus fillos de 13 e 6 anos de idade.

O acusado circulaba cunha taxa de alcol en sangue de 2,49 gramos por litro. Nesas circunstancias colleu o seu coche e, no quilómetro 5,700 da estrada que une O Porriño e Salceda de Caselas, invadiu o carril contrario, chocando co vehículo no que viaxaban as vítimas.

Contra a sentenza de instancia presentou recurso a defensa de Alfredo, cuestionando a valoración da proba e a conceptuación da embriaguez como eximente incompleta ou, subsidiariamente, como atenuante.

ACCIDENTE “BRUTAL”

Na súa resolución, o alto tribunal galego sinala que “en poucos supostos como o presente resulta sinxela a conclusión sobre a culpabilidade do recorrente”, e lembra que o accidente foi “brutal”, no que perderon a vida tres persoas, “sen que a través da instrución ou do plenario albísquese outra participación nos feitos da condutora que non sexa a de circular por unha estrada na que coincide co acusado”.

Ademais, os maxistrados engaden que Alfredo decidiu conducir o seu vehículo ese día “perfectamente consciente da limitación de facultades” que tiña, debida a unha “altísima inxesta alcohólica” (de feito, pediu en varias ocasións que alguén o leva ao seu domicilio), e circulou por esa estrada a 128 km/hora a pesar do límite da vía, fixado en 90 km/hora.

Na súa sentenza, o TSXG tamén sinala que a posición final dos vehículos implicados no sinistro é “incontestable” e iso sumado ao exceso de velocidade, á inxesta alcohólica, ao desprazamento do coche do acusado ata invadir o carril contrario e á gravidade do resultado, con tres vítimas mortais, “parece suficiente” para a condena, sendo “irrelevante” que non houbese outras testemuñas directas do accidente.

SABÍA QUE “NON SE ATOPABA EN CONDICIÓNS DE CONDUCIR”

Así, recalcou que “os feitos son tan claros e lamentables que nada cabe obxectar á conclusión da sentenza que se recorre” e lembra que o feito de que o propio acusado buscase a quen lle levase á súa casa e, finalmente, fixéseo no seu propio coche, “o que revela é que coñece e asume que non se atopaba en condicións de conducir, comprende que o feito era ilícito, e tamén as súas potenciais consecuencias”.

A pesar diso, explica o TSXG, o acusado optou por utilizar o seu vehículo para regresar ao seu domicilio, “conducindo con total desprezo dos límites de velocidade e adaptación ás circunstancias e condicións da vía”.

“Pero é que, ademais da argumentación da sala de instancia, debemos constatar que, o aparente paradoxo de que a embriaguez constitutiva de delito sexa tamén unha eximente incompleta ou atenuante para aliviar as consecuencias da pena, resólvese no criterio da xurisprudencia, segundo o cal, cando a embriaguez forma parte do tipo delituoso non cabe a aplicación de eximente ou atenuante algunha”, conclúe a Sala, nunha sentenza que pode ser recorrida ante o Tribunal Supremo.