A investigación xudicial da morte e desaparición da moza viguesa Déborah Fernández-Cervera sumou nos últimos días un novo episodio insólito: a Unidade encargada da investigación destes feitos, ocorridos en 2002, confirmou a aparición dun cartapacio “descoñecido ata a data” que contén efectos e documentos relacionados coa investigación, e que foi localizado no marco dunhas obras de reforma no Complexo Policial de Canillas en Madrid.

Así o confirmaron a familia da nova e o seu equipo xurídico, que recibiron esta noticia con “incredulidade e indignación”. Segundo sinalaron, entre o material aparecido en dependencias policiais en Madrid (con motivo dunhas obras na área da *UDEV Central), hai un teléfono móbil “sen tarxeta *SIM”, cintas de vídeo, fotografías e oficios policiais.

“Como se pode ocultar un teléfono móbil durante todos estes anos? Sen tarxeta SIM?”, cuestionou a familia de Déborah, que lembrou que este achado prodúcese precisamente no momento en que a xuíza de instrución 2 de Tui (a que coordina a investigación) denegou a petición de indagar acerca da cadea de custodia do disco ríxido do computador da vítima (dispositivo que, segundo os peritos de Lazarus Technology, foi manipulado tras ser recollido pola Policía).

A isto hai que sumar, lamentou a familia Fernández-Cervera, a “negativa reiterada” da maxistrada instrutora ás peticións do seu equipo de avogados de que se incorporase á causa o contido de todos os cartapacios policiais dos que se tiña constancia ata o de agora.

A aparición de novo material relacionado coa investigación, que aínda non foi analizado e do que se descoñece o seu alcance (hai que ter en conta que o teléfono móbil da propia Déborah permanece extraviado desde hai anos), suscitou a “sorpresa” da familia da nova, que vai pedir “que se depuren responsabilidades” e non descarta a “presentación de reclamacións xudiciais”.

Déborah Fernández-Cervera, de 22 anos de idade, desapareceu tras saír da súa casa o 30 de maio de 2002 para facer deporte. O seu cadáver foi localizado dez días despois nunha cuneta do Rosal, a 40 quilómetros do seu domicilio, espido e rodeado de pistas falsas.

A investigación policial e xudicial foi un cúmulo de “chapuzas” segundo a familia, con decisións incomprensibles, como que se tardase anos en investigar o teléfono da moza ou o seu computador, que se tardase anos en inspeccionar o coche do seu exmozo, ou que non se indagase por que na listaxe de chamadas do teléfono da moza aparecen case unha trintena de ocos en branco que fan imposible identificar esas chamadas.

A pesar dun contundente informe policial de 2010 (elaborado tras cambios no equipo de investigación), que apuntaba ao exmozo de Déborah pola súa vinculación coa desaparición e morte da moza, ese mesmo ano o xulgado arquivou o procedemento. A investigación foi reaberta a finais de 2019.

En marzo de 2022, por primeira en case 20 anos, comparece no xulgado de Tui a única persoa formalmente investigada en relación con estes feitos, o seu exmozo Pablo P.S-L., que proclamou a súa inocencia. Actualmente, segue sendo o único investigado, e o xulgado está pendente do resultado dalgunhas dilixencias, antes de decidir se arquiva a causa ou dita auto de apertura de xuízo oral.

Paralelamente, a familia está a esperar que se resolva un recurso de apelación presentado ante a Audiencia de Pontevedra (cuxa sala se reuniu para deliberar o pasado xoves), contra a decisión da xuíza de Tui que rexeitou seguir a tramitación da causa pola lei do Tribunal de Xurado.