O sector da conserva viviu este xoves unha nova xornada de folga, levando a cabo unha manifestación en Vigo, onde centenares de traballadores protestaron para esixir un convenio “digno” e a equiparación salarial entre mulleres e homes. A manifestación, que partiu desde a sede da delegación da Xunta en Vigo nas Avenidas e percorreu varias rúas da cidade, produciuse despois do día de negociación entre sindicatos e patronal deste mércores que, tras case 12 horas, non chegou a bo porto.
A berros de ‘Non somos escravas, somos traballadoras’, ‘Por un convenio digno da conserva’ ou ‘Igual traballo, igual salario’, centenares de persoas protestaron con bandeiras de diferentes organizacións sindicais como CC.OO., UGT, CIG ou CUT, tras unha pancarta que encabezaba a manifestación e que rezaba ‘Por un convenio xusto na conserva’, asinada polo tres primeiras organizacións sindicais nomeadas.
Segundo as estimacións dos sindicatos, nesta xornada, como na anterior folga celebrada hai tan só dúas semanas, case o 100% dos traballadores secundou a protesta, o que supón a práctica “paralización” das fábricas de conserva, non só da comarca de Vigo, senón do resto de Galicia e en Cantabria, que entre as dúas comunidades representan preto do 90% da devandita actividade do total de España.
Neste sentido, o secretario comarcal da FGAMT-CIG en Vigo, Suso García, asegurou que no día de onte estívose “moi preto” de chegar a un acordo, pero foi a última hora cando a patronal “se mantivo nos seus trece” en varios aspectos. En concreto, nas condicións nas que se traballaría en fin de semana, a oito euros a hora, e a suba salarial, que só se chegou a un acordo de incremento do 6,5% para este ano polo IPC, e dun 1% para o próximos tres anos, con revisión en función do IPC, cando os sindicatos pedían un 0,5% máis. “Con estas subidas non se estaría pelexando por unha subida salarial, senón por unha conxelación salarial”, lamentou.
“As cousas neste momento están amoladas”, recoñeceu García, quen explicou que tamén se reivindica a equiparación salarial entre o grupo 5 e o grupo 6 de traballadores, é dicir, o grupo de produción predominantemente feminino e o grupo de mantemento maioritariamente ocupado por homes. “Hai unhas diferenzas de máis de 500 euros ao ano. É unha gran fenda salarial que queremos que como mínimo que nos anos de convenio se remate con ela. E aí a patronal ofrecía un 0,3% máis para o grupo 5 cada ano, algo claramente insuficiente”, criticou o responsable da CIG.
PATRONAL “MACHISTA” E “PATRIARCAL”
Na mesma liña falou ante os medios o portavoz da federación agroalimentaria de Comisións Obreiras, Francisco Vilar, quen indicou que a proposta da patronal é “vergoñenta” porque non iguala o salario das mulleres co dos homes, cunha diferenza do 15%. Tamén criticou que a patronal faga unha proposta de subida salarial do 1% o que, ao seu xuízo, tería dúas consecuencias inmediatas. “A primeira é que é insuficiente, porque supón que os traballadores van financiar as empresas durante un ano (xa que non sería ata final de exercicio cando a empresa revise os soldos á alza co IPC)”, criticou, tras o que engadiu que a outra consecuencia é que os traballadores temporais non verían esta subida do IPC, xa que cando se produza o incremento posiblemente xa non estarán na empresa.
Ademais, explicou que a cuarta xornada de fin de semana, a patronal pretende “considerala obrigatoria” e pagar como hora ordinaria a oito euros tanto sábados, domingos como festivos. “Esta patronal é impresentable, machista, patriarcal e desde CC.OO. non imos consentir que isto vaia adiante”, sentenciou Vilar. Tamén desde CC.OO., o seu secretario xeral Unai Sordo apoiou nun comunicado a folga do sector, para o é “imprescindible” a equiparación salarial entre os grupos 5 e 6 para dar “un paso asina” cara á igualdade.
“OPORTUNIDADE PERDIDA”
Pola súa banda, o secretario xeral da federación de Industria de UGT en Vigo, Rubén Pérez, asegurou que o día de onte foi “unha oportunidade perdida” e unha “mágoa” e un “erro” de todos non chegar a un acordo. “Buscamos unha solución para que os traballadores non sigan pagando o prato deste incremento do IPC e por tanto a perda do poder adquisitivo”, explicou, incidindo tamén na importancia de resolver a “fenda salarial” que hai entre mulleres e homes no sector da conserva.
Pérez subliñou que o conflito “nunca é a solución”, pero si unha “ferramenta”. “É o momento de facer o último esforzo que permita aos traballadores ter unhas condicións dignas neste sector”, sentenciou.
