Os peritos psicólogos que declararon este mércores no xuízo contra un adestrador de taekwondo acusado de abusar sexualmente dunha das súas alumnas en Vigo, avalaron a versión da vítima, outorgando credibilidade ao seu relato dos feitos e descartaron que a nena os houbese “malinterpretado”.

No xuízo que se segue contra este home, na sección quinta da Audiencia Provincial de Pontevedra (sede en Vigo), o psicólogo do Imelga que examinou á nena, de 15 anos de idade, explicou que o relato da menor tiña “coherencia” e “verosimilitude”, e que “a súa vivencia era a de sufrir un abuso sexual”, con signos dun trastorno de tensión postraumática.

Este psicólogo descartou que a vítima tivera “malinterpretado” o que o acusado definiu como “traballos corporais” para mellorar a expresividade da nena na súa desempeño no taekwondo acrobático. Asimimo, sinalou que a menor non manifestou rancor cara ao acusado, “ao contrario, tiña confianza nel”.

Na mesma liña, a psicóloga coa que a nena fixo terapia tamén declarou que a versión que a menor deu dos feitos non era produto da “fabulación”, e destacou que a vítima manifestou “primeiro sorpresa, logo rabia e dor”, porque o seu adestrador “era Deus na súa comunidade, facíase o que el dicía e ninguén o cuestionaba, nin os nenos nin as familias”. “Era alguén a quen ela quería e respectaba, e o taekwondo era a súa vida”, apuntou.

Este perito sinalou que, nas sucesivas sesións coa nena, ela relatoulle os feitos e os abusos, “e comentou que sentira noxo”. Por mor do sucedido, explicou, a menor tivo problemas de concentración, pesadelos e viu a súa vida social afectada, porque “se viu sen ninguén que a apoiase, nin os seus compañeiros do club nin as familias”. Finalmente, precisou que entra dentro do habitual neste tipo de agresións que a vítima tente facer “vida normal” e non exprese emocións tras o ocorrido. “É un mecanismo de negación cando o abuso vén de alguén próximo”, indicou, e apuntou que os feitos tiveron “efecto en toda a familia” da vítima.

ABUSO ACREDITADO

Na presentación dos informes finais, tanto a Fiscalía como a acusación particular defenderon que o abuso sexual quedou acreditado, e que o testemuño da vítima, xunto con outras evidencias e pericias, son probas suficientes para condenar ao procesado.

Así, a Fiscal sinalou que o relato da nena sobre os tocamentos (nos peitos e na vagina) do seu adestrador é veraz, e que el mesmo recoñeceu eses “traballos corporais” e o interrogatorio á nena sobre a súa vida sexual, aínda que quixo xustificar que o facía para mellorar a súa expresividade e axudala no seu desenvolvemento deportivo.

“A unha nena de 15 anos non hai dereito a tocarlle as mamilas, así queiras que sáeche máis alto ou que teña unha expresividade bárbara”, proclamou a representante do ministerio público.

Do mesmo xeito, a acusación particular tamén mantivo as súas conclusións, e subliñou que a vítima non actuou por animadversión cara ao acusado, ao que “sempre defendía”. Ademais, a nena “sempre declarou o mesmo” sobre os feitos e, segundo subliñou a letrada, “non fai falta saber de deporte para darse conta de que o acusado quería ocultar uns tocamentos non consentidos baixo a aparencia dun traballo de expresión corporal”.

VÍTIMA “INDUCIDA”

Pola súa banda, a defensa do acusado argumentou que a vítima “mente” e que a súa denuncia foi “inducida” por dous compañeiros do club, ambos con mala relación co adestrador, e que quixeron utilizala para executar unha “vinganza”.

Así, este avogado incidiu en que “non pasou nada do que a vítima di que pasou” nunhas clases particulares en casa do adestrador e que, se fose así, a menor non continuaría esas clases tras un primeiro abuso. “Os traballos que fixo o acusado non son máis que exercicios para mellorar a expresividade, e as preguntas sexuais, eran porque a madurez persoal repercute nun deportista”, precisou.

A defensa sinalou tamén que o ambiente do club, entre os deportistas e tamén entre as familias, era de competitividade e que iso “xerou envexas”. Nese contexto, subliñou, había dous mozos que estaban enfrontados ao adestrador e viron nestes supostos feitos unha oportunidade para executar a súa vinganza. “É todo un conflito de competitividade e rivalidades (…), hai persoas que incitan, promoven, e meten nunha lea ao acusado”, recalcou.

Este letrado pediu a libre absolución para o seu patrocinado e, no caso de que sexa condenado, que se lle apliquen as atenuantes de reparación do dano (o procesado xa consignou 10.000 euros para eventual responsabilidade civil) e dilacións indebidas.

Por contra, as acusacións mantiveron a súa petición de condena. A Fiscalía reclama para este home unha pena de 5 anos de cárcere, así como a prohibición de achegarse á vítima durante 8 anos, e inhabilitación para exercer profesión relacionada con menores durante o mesmo período, á vez que solicita que a indemnice en 6.000 euros polos danos morais.