O Xulgado de Primeira Instancia número 60 de Madrid condenou á aseguradora dun urólogo cuxa consulta privada sitúase en Ponteareas (Pontevedra), Ignacio M-S.L., a indemnizar á viúva dun paciente que faleceu en abril de 2012 ao considerar que, se ordenase con anterioridade as probas recomendadas para determinar a presenza dun tumor, poderían aumentar as súas posibilidades de supervivencia.

A sentenza, á que tivo acceso Europa Press, contra a que cabe recurso de apelación ante ese xulgado, estimou parcialmente a demanda e contempla que, ademais da indemnización, a aseguradora deberá abonar o interese devengado desde 2012, aínda que non as costas procesuais. En tribunal considera probado que o home falecido, Daniel S., foi atendido en varias ocasións por Ignacio M-S.L. no Policlínico San Miguel de Ponteareas, así como en centros de Atención Primaria do Sergas da zona, entre novembro de 2008 e xaneiro de 2010.

En concreto, o escrito fixo referencia a unha consulta que tivo lugar o 12 de xaneiro de 2009 no centro privado de Ponteareas durante a que o paciente informou ao urólogo da existencia de hematuria, sangrado nos ouriños. Como consecuencia, o facultativo ordenou unha ecografía e citou a Daniel S. para unha revisión dous meses máis tarde.

ANÁLISE DA CONSULTA

Un dos peritos considerou correcta a petición da ecografía, aínda que apuntou que “se tería que unir coa existencia un seguimento próximo do paciente para estudar a evolución”.

Mentres, un segundo perito sinalou que “se terían que realizar unha citología, unha citoscopia, e un estudo do tracto urinario superior”. Debido a que a hematuria é un dos signos da presenza dun tumor, este profesional afirmou que “se terían que facer as probas necesarias para descartalo desde o primeiro momento”.

Ademais, a sentenza recolleu que os dous peritos determinaron que non existe ningún dato que permita aclarar a etiología da hematuria. Tamén se apuntou que se mostraron de acordo en que se recetó ao paciente o “medicamento previsto para o tratamento da infección”, así como que “non existen datos obxectivos” que permitan comprobar a súa existencia.

O tribunal tamén indicou que ambos coincidiron en que diagnosticar o tumor é complicado, polo que considerou que o feito de non ordenar a serie de probas recomendadas por un dos peritos non reflicte un caso de mala praxe. Así mesmo, considerouse que o facultativo tivo constancia dun segundo episodio de hematuria durante unha consulta que tivo lugar en maio de 2009, cando solicitou a realización dun TAC. Os peritos sinalaron que tamén se deberían prescribir unha ecografía e unha citología e, ademais, un deles tamén indicou que se debería ordenar unha citoscopia.

REALIZACIÓN DE PROBAS

O tribunal reflectiu que o urólogo “non lle deu maior importancia” ao feito de que o paciente non se sometese ao TAC, unha realización na que os peritos aseguraron que insistirían. Así, concluíuse que “non advertir da importancia na realización do TAC, xunto co feito de non ordenar a realización de probas complementarias, xunto con non informar sobre a importancia de realizar o TAC” mostra que o doutor “non actuou conforme ás normas da boa praxe”.

Aínda que se sinalou que non se coñecía se o paciente xa presentaba un tumor durante as consultas de xaneiro e maio de 2009, apuntouse como a probable causa da hematuria. A maiores, afirmouse que, se se realizaron as probas recomendadas en maio de 2009, “a taxa de supervivencia aumentase”.

Pola súa banda, a parte denunciante alegara a existencia dun caso de mala praxe por parte do doutor ao considerar que había infravalorado “os factores de risco, signos e síntoma”. Tamén considerara que se produciu “unha omisión de probas diagnósticas básicas, e ausencia de información e de consentimento informado válido”. Por estes motivos, esixira unha indemnización de 120.000 euros.

O avogado da viúva do paciente falecido, Cipriano Castreje, incidiu en que se trata de “un caso máis dunha morte evitable” e lamentou que o urólogo non detectase o tumor dun modo precoz.