A Sala do Penal da Audiencia Nacional absolveu a muller e dous fillos do expresidente de Pescanova Manuel Fernández Sousa dos delitos de branqueo de capitais e contra a Facenda pública dos que estaban acusados por ocultar 2,6 millóns de euros en contas de Andorra. 

Nesta peza separada do denominado ‘caso Pescanova’ a Fiscalía pedía unha condena de tres anos de cárcere polo delito de branqueo de capitais para os acusados María del Rosario Andrade Detrell e Pablo Javier e Ignacio José Fernández Andrade.

Alternativamente, o Ministerio Público solicitaba tamén tres anos de prisión para eles por delito contra a Facenda pública. Por este último delito a Avogacía do Estado solicitaba catro anos de cárcere para Andrade e tres para os seus fillos.

Os feitos probados da sentenza consideran acreditado que os tres acusados abriron senllas contas correntes na entidade bancaria andorrana Andbank que non foron declaradas ante Facenda de acordo co disposto na normativa para o modelo 720 da declaración de bens no estranxeiro.

Ditos fondos alcanzaron un total de 2.671.450 euros, dos cales, a maior parte, máis de 2,5 millóns de euros, foron abonados mediante ingresos en efectivo e os 150.000 restantes foron transferidos desde a conta interna dunha sociedade panameña.

As contas, segundo a resolución, “permaneceron ocultas á Facenda pública e a xurisdición española ata que as autoridades de Andorra comunicaron a súa existencia ao Xulgado Central de Instrución 5” en contestación a unha comisión rogatoria.

A Sala afirma que se descoñece con exactitude a orixe última dos fondos cos que se nutriron de forma aparentemente unificada as tres contas bancarias andorranas nos anos 2009, 2010 e 2012, pero apunta que “o que si aparece acreditado é que tales fondos non proceden das contas da sociedade Pescanova ou dalgunha das súas filiais“.

En cambio, apuntan, ao longo do procedemento logrouse desentrañar acreditación das actividades relacionadas coa hípica desenvolvidas polos acusados en anos anteriores á materialización dos ingresos bancarios na entidade andorrana Andbank.

Neste sentido, indica o Tribunal, constatouse que a acusada María del Rosario Andrade Detrell dedicouse durante os anos 1987 a 2007, aproximadamente, á cría e reprodución de cabalos, o que lle proporcionou “cuantiosos” ingresos cando eran vendidos, en sumas que non foron precisadas; en tanto que os seus fillos Pablo Javier Fernández Andrade e Ignacio José Fernández Andrade dedicáronse durante os anos 1992 a 2006, aproximadamente, á doma de cabalos e ás competicións deportivas ecuestres, nas que gañaron por premios importantes cantidades de diñeiro, que non quedaron tampouco determinadas.

INEXISTENCIA DO FEITO QUE DÁ ORIXE AO DELITO FISCAL

A xuízo dos maxistrados, non quedou acreditado que os acusados, polos ingresos inicialmente non declarados efectuados en 2009, 2010 e 2012 nas contas que abriron na entidade andorrana Andbank, perpetrasen infracción tributaria algunha con consecuencias penais.

Segundo indican, non pode serlles de aplicación a reforma instaurada polos artigos 1 e 3 da Lei 7/2012, de 29 de outubro, de modificación da normativa tributaria e orzamentaria e de adecuación da normativa financeira para a intensificación das actuacións na prevención e loita contra a fraude, que foi publicada o día 30 de outubro de 2012 e entrou en vigor o 31, porque os feitos impoñibles protagonizados polos acusados ocorreron en datas anteriores.

En concreto, os ingresos realizados en Andorra tiveron lugar en relación aos exercicios fiscais 2009, 2010 e 2012, cuxos períodos impositivos debían liquidarse de modo voluntario, respectivamente, ata o 30 de xuño de 2010, 2011 e 2012.

En cambio, a efectos penais e conforme á normativa en vigor desde o 31 de outubro de 2013, a débeda tributaria unificouse e aplicouse toda ao exercicio de 2013, e non a cada un dos exercicios 2009, 2010 e 2012, que foi cando se orixinou.

Trátase dunha conduta das autoridades tributarias españolas, lembran os xuíces, que foi tallantemente reprochada pola Comisión Europea, ao considerala claramente discriminatoria e desproporcionada, convidando a España á adopción das medidas de axuste correspondentes, o que non efectuou nos dous meses concedidos. Iso implicou, agregan, o inicio dun proceso contra España ante o Tribunal de Xustiza da Unión Europea, actualmente en tramitación.

“Polo que non pode ser amparada aquela conduta, ao vulnerar os principios informadores do Dereito Penal, atinentes á legalidade, á predeterminación normativa, e á irretroactividade das normas penais desfavorables”, sinala o Tribunal.

NON EXISTE PROBA DE CARGO CONTUNDENTE DE BRANQUEO DE CAPITAIS

Ao longo da sentenza, a Audiencia examina todas as probas practicadas durante o xuízo, entre elas as declaracións dos tres acusados, dous testificais de persoas vinculadas ás actividades hípicas, as periciais das contas de Pescanova e as súas filiais, así como a abundante documentación incorporada ás actuacións.

Tras a análise de todas as probas, os xuíces consideran que a tese acusatoria formulada polo Ministerio Fiscal acerca da perpetración polos acusados dun delito de branqueo de capitais non pode prosperar.

“Impídeo a abundante proba practicada, da que claramente se deducen os fundamentais datos atinentes, por unha banda, á non procedencia criminal do diñeiro ingresado entre 2009 e 2012 nas contas abertas na entidade bancaria andorrana Andbank e, doutra banda, á existencia de actividades lucrativas dos acusados relacionadas co negocio de compra e venda de cabalos e coas competicións hípicas”, aclara o fallo.

En opinión dos maxistrados, apréciase unha falta de conexión dos feitos axuizados con calquera indicio de delito que levase á detentación das cantidades ingresadas en Andorra, especialmente cando na peza principal non se exercitou contra os acusados acción pública algunha por supostamente desviar fondos das sociedades pertencentes ao Grupo Pescanova en beneficio dalgún deles.

Os fondos ingresados en Andorra, sinala a sentenza, “non procedían de previas actividades delituosas, sendo coherente, lóxica e verosímil a unánime versión dos acusados acerca de que o efectivo ingresado nas contas andorranas procedía do negocio ecuestre que desenvolvían. Por iso é polo que, por falta de proba sólida e contundente, haxa que absolvelos do delito de branqueo de capitais”

A Sala sinala ademais que a aplicación dos principios procesuais básicos no Dereito penal, como son os de irretroactividade das normas penais desfavorables, a prescrición do delito, como reprochou a Comisión Europea, e o da legalidade penal por predeterminación normativa dos delitos e as súas penas, “constitúen obstáculos que impiden que esteamos en presenza dunha verdadeira e real comisión delituosa punible”.