O Xulgado do Penal número 3 de Pontevedra condenou a Manuel Benito A. L., un veciño de Nigrán de 91 anos, a catro anos de prisión por arroiar co seu vehículo a un pelotón de doce ciclistas, dos cales dous faleceron, na Guarda (Pontevedra) en 2016.

Segundo recolle a sentenza, contra a que cabe recurso ante a Audiencia Provincial, este home foi considerado “responsable” de dous delitos de homicidio por imprudencia grave, cinco delitos de lesións por imprudencia grave e de tres delitos de lesións por imprudencia grave. Por estes motivos, fóronlle impostas a pena de prisión e a prohibición de conducir vehículos a motor e ciclomotores durante seis anos, ademais de ser condenado a pagar as costas do xuízo.

O tribunal tamén impuxo o abono dunha indemnización de 4.400 euros para un dos afectados, ademais do pago doutra de 1,8 millóns de euros para outro dos ciclistas feridos, o exvicerrector da Universidade de Vigo José Antonio Vilán. Así, reflectiuse que, como consecuencia dos feitos, este último sofre unha incapacidade permanente absoluta e precisa da axuda doutra persoa, así como que os pagos das indemnizacións serán asumidos solidariamente coa aseguradora.

Mentres, as demais vítimas e as familias dos falecidos non tomaron accións legais dado que foron indemnizadas pola compañía de seguros.

ACCIDENTE

Na sentenza, considerouse probado que, sobre as 11,00 horas do 12 de marzo de 2016, Manuel Benito A. L. circulaba no seu vehículo polo punto quilométrico 43,400 da PO-552. Alí, segundo recolleuse, “atopouse cun grupo de catorce ciclistas que utilizando casco protector circulaban correctamente en columna de dous en dous e na súa mesma dirección” e apuntouse que as condicións atmosféricas permitían que “fosen visibles para o condutor desde unha distancia de 800 metros”.

Nese momento, estimouse que o home “arremeteu violentamente contra o citado grupo sen realizar ningunha manobra evasiva de freado ou de cambio de dirección e arroiou a doce dos citados ciclistas”, ademais de non respectar a limitación de velocidade da vía nin a do seu propio permiso de condución, que non lle permitía circular a máis de 70 quilómetros por hora. Como consecuencia, dous ciclistas faleceron e nove “resultaron feridos de diversa consideración”.

A sentenza tamén recolleu nos fundamentos de dereito que o informe técnico do suceso sinala a existencia de varios sinais que advirten da “proximidade dun paso para ciclistas” ou dun lugar onde estes “saen á vía ou a cruzan”.

CONCLUSIÓNS

Por este motivo, o tribunal concluíu que, a pesar da visibilidade na vía e a posibilidade de realizar unha manobra de adiantamento “por canto non circulaba ningún vehículo en sentido contrario”, este home “continuou a súa marcha ignorando a presenza dos ciclistas”. Así, sinalou que “en ningún momento” freou nin tentou “algunha outra manobra evasiva”, o que mostra “unha falta de previsión e de reacción minimamente adecuada”.

Ante esta situación, o tribunal considerou que esta actuación representa un caso de imprudencia grave dado que o home que a realizou “desatendeu de forma groseira e moi relevante as máis elementais normas de cautela e prevención esixibles a calquera condutor dun vehículo de motor”. A sentenza tamén apuntou a “unha intensa infracción do deber de coidado obxectivo”.

Deste xeito, afirmouse que o condutor infrixiu a lexislación de tráfico que contempla a “obrigación” de circular coa “precaución” e “atención” necesarias, así como a importancia de manter a distancia de seguridade ao realizar un adiantamento ou a imposibilidade de levalo a cabo se iso pon en perigo a ciclistas. Por iso, o tribunal resaltou que “a conduta do acusado ao volante do seu vehículo, pasa con claridade o ámbito da imprudencia menos grave, configurándose sen dúbida como unha imprudencia grave”.

ALEGACIÓNS

A defensa invocara a concorrencia da circunstancia atenuante de dilacións indebidas. Con todo, o tribunal desestimouna ao indicar que “non se aprecian atrasos ou paralizacións extraordinarias” no exame das actuacións incoadas e que a causa “foi tramitada con absoluta normalidade”.

Tamén se solicitou a aplicación do Código Penal que contempla o homicidio por imprudencia menos grave, aínda que o tribunal lembrou que na reforma do mesmo estipúlase que se poderá impor a pena superior nun grao “se o feito reveste notoria gravidade” e “provocara a morte de dúas ou máis persoas”. Así, non se aceptou a demanda da defensa debido a que non resulta posible aplicar “preceptos dunha ou outra regulación segundo enténdanse máis favorables”.