Catro conferencias abertas ao público e promovidas pola Vicerreitoría do campus de Pontevedra da UVigo buscan esta semana ampliar a formación do alumnado, abordando cuestións como a dopaxe no deporte ou os lumes forestais.
O ciclo abriuse este martes na Escola de Enxeñaría Forestal cunha conferencia do investigador da Universidade de Santiago de Compostela Martín Souto, quen afondou nos diferentes tipos de relacións, “moitas veces non evidentes”, que se establecen entre os fungos e as masas arbóreas.
Preto do 90% dos vexetais no planeta, lembrou Souto, un dos responsables do herbario da USC, “están interrelacionados con fungos micorrícitos”, aqueles cos que árbores e plantas establecen unha relación de simbiose mediante a interrelación entre as raíces e os filamentos do fungo.
No eido concreto das masas forestais, eixo central dunha conferencia presentada pola profesora Graciela Paz, estas micorrizas van máis aló da súa “versión máis evidente” que son os cogomelos que medran xunto ás árbores, para darse baixo a terra na maioría dos casos, “axudando os fungos a través dos seus filamentos microscópicos a absorber auga e sales minerais” e obtendo estes das árbores azucres ou hidratos.
“É un intercambio, que tamén serve para protexer ás árbores doutras enfermidades”, engadiu Souto, quen sinalou tamén que estudos recentes “indican que varias árbores poden estar comunicadas a través dos filamentos dos fungos”, como se constituíse “unha rede subterránea de filamentos que entrelaza o bosque”.
Máis aló das micorrizas, Souto detívose tamén nos fungos saprófitos, aqueles que para alimentarse degradan a materia orgánica, “madeira, follas, froitos”, de tal xeito que “reciclan todos os nutrientes e devólvenos ao ecosistema”.
Mais tamén, lembrou, existen fungos parasitos, que se alimentan de materia orgánica viva e que “dependendo da especie de árbore e da especie de fungo” poden provocar a morte do vexetal na que se hospedan.
“A maior parte das enfermidades nas plantas son provocadas por fungos, hai unha pequena parte causada por bacterias e outra por virus, pero a maioría son causadas por fungos que viven nun organismo vivo e vano deteriorando”, explicou Souto, quen achegou ao alumnado da EE Forestal unha serie de exemplos de fungos parasitos que afectan con maior frecuencia a coníferas ou a árbores caducifolias.
Detívose en casos como o da Armillaria merea, “un dos patóxenos forestais máis problemáticos que temos, porque é bastante agresivo” e afecta a diferentes especies arbóreas, explicou, desde piñeiros ou eucaliptos a cipreses ou árbores froiteiras.
