O xulgado do Social 1 de Vigo ditou sentenza na que estima en parte a demanda dunha traballadora dunha empresa familiar da Guarda, e declara nulo o seu despedimento, ao considerar que prescribiron varias faltas aplicadas pola devandita empresa.

A muller, que é socia desta empresa familiar e empregada da súa nai, fora amoestada varias veces por descansos inxustificados durante a súa xornada, por falta de puntualidade e outras infraccións, aínda que a maioría desas sancións foron revogadas polos xulgados.

Ademais, a traballadora presentara varias demandas fronte á empresa, por cuestións como as vacacións, cobro de cantidades e por redución de xornada. Neses casos, as súas demandas foron estimadas, salvo a súa reclamación dunha redución do 99 % da súa xornada (finalmente a redución estableceuse nun 50 %).

Neste marco de malas relacións entre empregada e empresa, a muller entre abril e xullo de 2021, pediu permiso en catro ocasions para acudir a citas médicas en Vigo. Segundo os informes dun detective contratado pola empresa, a traballadora non permanecía nos centros médicos durante o tempo que presentaba nos seus xustificantes, senón que parte dese tempo destinábao a acudir a centros comerciais a facer compras.

En setembro de 2021, notificóuselle o despedimento por ese catro faltas e a muller presentou demanda, alegando que a medida era unha represalia por reclamar fronte ás sancións que lle impuxeron e pola redución de xornada.

Na súa resolución, de finais de xaneiro deste ano, o xuíz sinala que o despedimento se fundamentou en “feitos reais”, a pesar de que “subxace” esa mala relación familiar e persoal. No entanto, tamén establece que o tres primeiras faltas, dos días 20 e 22 de abril e do 5 de maio de 2021, prescribiron.

FALTA DE “ESCASA ENTIDADE”

Respecto diso, a sentenza apunta que esas primeiras faltas serían continuadas, pero non a cuarta, porque se produciu en xullo, tempo despois. Así mesmo, o xuíz expón que transcorreran máis de 60 días desde o tres primeiras faltas, polo que estaban prescritas, mentres que a cuarta falta “é de moi escasa entidade como para xustificar un despedimento”.

Nesa ocasión, a traballadora pediu permiso en xullo para ir a un centro médico en setembro. Logo achegou xustificante de que estivera no devandito centro de 12,00 a 13,29 horas.

A muller saíu do seu traballo na Guarda ás 10,30 e, tras pasar polo seu domicilio, dirixiuse a Vigo. Alí, estivo nuns grandes almacéns facendo compras desde as 11,54 ata as 12,15 horas e chegou ao centro médico ás 12,17 horas, permanecendo alí ata as 13,20 horas.

O xuíz sinala que “a irregularidade sería que ás 12 non estivo no centro médico”, pero apunta que a diferenza de 15 minutos “ben pode obedecer a un atraso nas consultas que sen dúbida xustifica que estivese 23 minutos nun centro comercial próximo”. “Aproveitar 23 minutos para comprar algo nun centro comercial non parece causa de despedimento, máxime cando non se pode pretender que nun traxecto dunha hora axústese ata o punto de arriscarse a chegar tarde a unha cita médica”, recolle a sentenza.

Por todo iso, o xulgado estimou en parte a demanda da empregada e declarou nulo o seu despedimento, condenando á empresa a readmitila e a pagarlle os salarios deixados de percibir desde a data dese despedimento (setembro de 2021).