A Fiscalía da Audiencia Nacional sostén que a competencia para investigar o naufraxio da pesqueiro ‘Villa de Pitanxo’, afundido o 15 de febreiro a 450 quilómetros da costa de Terranova (Canadá), é dos xulgados de Vigo por ser o porto da cidade desde o que partiu o barco o pasado 26 de xaneiro.

Fontes xurídicas confirmaron a Europa Press que o Ministerio Público remitiu un informe ao titular do Xulgado Central de Instrución Número 2, Ismael Moreno, dirimindo que a competencia para indagar nestes feitos non é da Audiencia Nacional, senón dos xulgados da cidade olívica como punto de saída do navío.

As mesmas fontes consultadas explicaron que o xuíz deu traslado ás partes para que se pronuncien no prazo de 30 días sobre esa indicación do fiscal. Os familiares dos falecidos, personados nas actuacións, defenden que a competencia debe ser da Audiencia Nacional.

Nun primeiro momento o Ministerio Público atribuíu a competencia da causa aos Xulgados de Instrución de Marín, a cidade na que radicaba o porto base do barco. Así o plasmou a Fiscalía no informe que remitiu o pasado mes de marzo ao xuíz instrutor, no que xa avisaba de que a Audiencia Nacional non era competente para profundar nos feitos.

Por mor dese informe, o xuíz Ismael Moreno acordou o 4 de abril inhibirse en favor do Xulgado de Instrución de Marín. No entanto, dito xulgado pontevedrés rexeitou a inhibición ao entender que os supostos delitos que se investigan foron cometidos en augas internacionais.

No caso de que tanto a AN como os xulgados de Vigo entendan que non son competentes para investigar, corresponderá ao Tribunal Supremo, previo pronunciamento por parte dun dos dous tribunais, dirimir a competencia.

AS PRIMEIRAS DILIXENCIAS

Coa causa de volta na AN, polo menos de forma temporal, o instrutor admitiu a trámite o pasado 31 de maio unha querela dos familiares contra o patrón do barco, Juan Padín, e a armadora, Pesqueiras Nores Marín, por presuntos delitos de homicidio por imprudencia grave, contra os dereitos dos traballadores e encubrimento.

Unha semana despois, o maxistrado practicou as primeiras dilixencias da causa, as máis urxentes. Entre as mesmas, tomou declaración o pasado 6 de xuño ao propio Padín, o seu sobriño Eduardo Rial e o mariñeiro Samuel Kwesi, os únicos sobreviventes do naufraxio.

Despois de escoitalos, o xuíz acordou a prohibición de saír de España para Padín, ao que tamén ordenou retirar o pasaporte. De igual forma, impuxéronselle as obrigacións de comparecer cada quince días en sede xudicial e permanecer localizado. Fontes presentes nas declaracións apuntaron que Padin ratificouse na versión ofrecida ata agora, isto é, que sobre as 04.00 horas desa madrugada o motor do barco parou, o que dadas as condicións meteorolóxicas existentes nese momento provocou a traxedia.

Así mesmo, explicou que, chegado o momento crítico, deu orde de que toda a tripulación puxese o traxe de supervivencia, á vez que aseverou que habería traxes suficientes para todas as persoas que ían a bordo. Este é un punto conflitivo por canto, segundo recollía un auto ditado polo instrutor, no expediente remitido pola Capitanía Marítima de Vigo consta que “o número total de persoas para as que se había provisto dispositivos de salvamento era de 22”.

Con todo, na Protesta de Mar realizado polo propio Padín ante o cónsul español en Montreal –unha especie de parte de accidente–, “ponse de manifesto que a tripulación estaba composta por 24 persoas”. “O que permite supor que se carecía das medidas de seguridade e salvamento para tres tripulantes”, resaltaba o Ministerio Público nun informe que aparecía recollido no devandito auto.

DISTINTAS VERSIÓNS

Kwesi corroborou igualmente a súa última versión, que distaba da ofrecida por Padín e Rial. De acordo co mariñeiro ganés, non houbo orde expresa de que puxesen os traxes de supervivencia, algo que lle chamou a atención porque o patrón e o seu sobriño si os levaban.

En canto a por que o resto da tripulación non levaba posto o equipo de salvamento, Padín subliñou que era responsabilidade de cada un poñelo, aínda que apostilou que a tripulación estaba en ‘shock’, segundo as citadas fontes. Kwesi, que nun primeiro momento si deu unha versión coincidente, nesta última –que é a que ratificou na AN– tamén describiu que o motor non parou, senón que as maquinillas que recollen o aparello deixaron de funcionar ben, tensando pero non recollendo e provocando a escora.

Por iso, gritaron a Padín que soltase os aparellos, pero este negouse. Despois, co buque moi ladeado, parouse o motor e incrementouse a escora de babor, narrou Kwesi entón. Rial, pola súa banda, veu apoiar a súa versión e a do seu tío, os cales afirmaban que, tras dar a orde de abandonar o ‘Villa de Pitanxo’, o patrón arriou a balsa de estribor e encargou ao primeiro oficial que fixese o mesmo coa de babor.