O Tribunal Superior de Xustiza de Galicia (TSXG) estimou parcialmente o recurso presentado por unha veciña de Vigo e pola Fiscalía contra a sentenza dun contencioso administrativo da cidade, que rexeitaba a reclamación presentada por vulneración de dereitos debido á contaminación acústica xerada polos eventos do Nadal organizados polo Concello olívico, condenándoo a indemnizar á demandante en 600 euros e a tomar medidas para “evitar a reiteración da súa conduta lesiva”.

Na súa resolución, do pasado 29 de maio, o alto tribunal galego expresa o seu desacordo coa sentenza do contencioso administrativo de Vigo, no referente á continuidade e prolongación da contaminación acústica soportada por esta veciña da rúa Areal (en cuxas inmediacións se instalan o Mercadillo Do Nadal e varias atraccións), ou na consideración de que os niveis de ruído non desbordaron os límites legais (ou o fixeron puntualmente).

A sentenza do contencioso administrativo desestimou o recurso inicial presentado pola veciña, ao considerar que non se puido probar unha exposición continua a estes ruídos, non se puido acreditar a vulneración do dereito fundamental á intimidade persoal e inviolabilidade do domicilio. Así, a xuíza sinalaba que o Concello tomara medidas correctoras para paliar os prexuízos e non incorrera en inactividade ou desidia. Igualmente, puña en valor a importancia dos festexos do Nadal para a cidade, converténdose nun “auténtico reclamo turístico”.

Agora, o TSXG revoga esa sentenza e explica na súa resolución que as festas do Nadal tiveron nese momento (2022-23) unha “duración nada desdeñable” de case dous meses seguidos. “Non é comprensible que esta duración non sexa considerada de entidade”, expón e lembra que a veciña denunciate tivo que desenvolver a súa vida nese tempo, xunto a dous fillos de pouca idade, “convivindo cun ruído que excedía os límites do permitido”. “O ruído padecido pola apelante tivo carácter persistente xa que a súa continuidade perdurou (nos horarios permitidos) practicamente dous meses”, sinala o TSXG, que engade que ese ruído foi “intenso”.

LÍMITES DO RUÍDO

Con respecto ás medicións do ruído eses días, o TSXG reprocha á xuíza do contencioso administrativo de Vigo que soamente atendese as medicións dun informe achegado polo propio Concello, sen valorar o informe pericial presentado pola veciña. En todo caso, puntualizou, en ambos os informes superábanse os límites establecidos na ordenanza, mesmo en días de suposta baixa afluencia de xente a esas atraccións do Nadal.

O Tribunal Superior sinala que eses niveis poden levar un menoscabo e unha afectación á saúde, e que as posibles medidas correctoras non funcionaron. Por iso, conclúe que o Concello “se mantivo inactivo respecto diso da contaminación acústica que se estaba producindo, achacable unicamente ao ente local”.

Finalmente, a sentenza expón que non pode estimar a reclamación indemnizatoria na súa totalidade, xa que a apelante vincúlaa ao custo do aluguer dunha vivenda nesa zona da cidade, pero non achega proba que o acredite. Con todo, establece unha indemnización de 600 euros polo dano moral, o “desasosego”, “sufrimento” e “incomodidade” sufrida, máxime cando a súa vivenda se atopa nunha zona que o propio Concello declarou no seu momento como ZAS (Zona Acusticamente Saturada).

FALLO

No seu fallo, o TSXG declara a “inactividade administrativa” do Concello de Vigo, vulnerando dereitos fundamentais, e condénao a adoptar as medidas necesarias “para evitar a reiteración da súa conduta lesiva dos dereitos fundamentais” e “para garantir que os niveis de ruídos exteriores e interiores non pasen os limiares fixados polas normas aplicables”. Tamén o condena a indemnizar á veciña en 600 euros polos danos ocasionados. A sentenza non é firme, e contra ela cabe recurso de casación.