O Xulgado de Instrución número 2 de Tui decidiu prorrogar seis meses máis a instrución da causa pola desaparición e morte de Déborah Fernández-Cervera, cuxo corpo sen vida apareceu nunha cuneta do Rosal en 2002.
Nun auto datado a 19 de xullo, a maxistrada substituta do xulgado indica que esta prórroga se basea nun informe do Ministerio Fiscal, que a solicitou a fin de coñecer o resultado do exame do teléfono móbil da vítima.
Un terminal que apareceu o ano pasado nun cartafol “descoñecido ata a data” nunha comisaría de Madrid sen cartón SIM. Ademais, esta ampliación de prazos tamén se pediu para ter as probas de ADN do investigado.
A pesar de todo, os avogados da familia de Déborah recorreron dito auto e volveron a preguntar á xuíza que, se a Fiscalía entende que non hai etioloxía homicida, “que sentido ten todo isto?”.
Precisamente a semana pasada os familiares da nova falecida “déronse por vencidos” e pediron o sobresemento provisional do caso ante os “malos tratos” da xustiza, do Estado español e do Estado de dereito, tras máis de 20 anos loitando para atopar ao culpable do falecemento da muller.
“Dámonos por vencidos. É difícil derrubar un muro con bólas de papel, por moitas que tiremos. Os familiares xa non queren soportar máis o que entenden como uns malos tratos da Administración de Xustiza, do Estado español e do Estado de dereito”, indicou un dos avogados da familia, Ignacio Amoedo, ante os medios de comunicación.
Agora, tras coñecerse que a xuíza prorrogou a instrución, a familia criticou que o auto non mencione nin tan sequera que a acusación particular desistiu da proba de ADN ao acusado (xa se lle realizaron outras dúas en 2002 e 2010). Todo iso porque a maxistrada non accedeu a que a representación procesual da familia estivese presente durante a toma da mostra.
