A Sección Segunda da Audiencia Provincial de Pontevedra deixou este luns visto para sentenza o xuízo contra J.L.G.M., un veciño de Marín acusado de agresión sexual, lesións e roubo a unha muller de 75 anos en Bueu, para o que a Fiscalía ratificou a súa petición de 21 anos de cárcere.

O tribunal deixara para este luns a lectura dos informes de conclusión das partes. A Fiscalía elevou a definitiva a súa petición inicial de penas ao considerar que quedou probada a autoría do acusado para o que pide que sexa condenado a un total de 21 anos de prisión: 15 anos polo delito de agresión sexual con penetración; dous anos por un delito de lesións; e catro anos por un delito de roubo con forza. No mesmo sentido pronunciouse a acusación particular.

A representante do Ministerio Público entende que neste caso concorren as circunstancias agravantes de aleivosía e disfrace. Ademais, reclama que este home, que está en prisión provisional por estes feitos, indemnice á vítima con 2.460 euros polas lesións e con 6.000 euros polas secuelas psicofísicas; así como que lle abone os 1.250 euros subtraídos e 90 euros pola reparación dos cristais das portas.

COARTADA

Pola súa banda, o avogado do procesado pediu a libre absolución do seu cliente. O letrado argumentou que a defensa “presenta unha proba directa” como é o testemuño da esposa que confirmou a coartada do acusado ao asegurar que o seu marido estaba en casa durmindo cando tivo lugar a agresión sexual á anciá.

Respecto das probas de ADN que incriminan ao acusado este avogado dixo que “é unha proba moi poderosa, pero indiciaria” xa que, ao seu xuízo, “non existe certeza nin garantía máis aló da dúbida razoable”.

Segundo afirmou “no escenario do crime detéctase moito ADN pero iso non quere dicir que teña que ver co crime” e citou como exemplo o sucedido no caso de Amanda Knox, a moza estadounidense acusada pola morte da súa compañeira de piso mentres ambas estudaban na cidade italiana de Perugia en 2007. O ADN era incriminatorio pero finalmente foi absolta.

O acusado traballara en casa da agredida uns anos antes deste suceso e, segundo o avogado, os científicos confirman que “o ADN permanece sempre que se dean as condicións ideais“. A cuestión é que moitas das mostras de ADN extraéronse da saba bajera da cama da vítima, que segundo afirmou esta muller no xuízo foi unha saba que trouxera de Alemaña pouco tempo antes deste suceso. Comprouna en Alemaña porque tiña problemas para atopar en España sabas que se adaptasen ás medidas da súa cama, aínda que non puido achegar unha factura como proba.

O IRMÁN

O letrado da defensa suxeriu a posibilidade de que o autor destes feitos fose o irmán do acusado e que o ADN de J.L.G.M. podería ser transferido nunha pelexa que ambos tiveron o día anterior.

Finalmente o acusado declinou facer uso do seu dereito á última palabra. “Non teño nada que dicir”, afirmou.