A Sección Terceira da Sala do Contencioso-Administrativo do Tribunal Supremo confirmou as multas impostas de máis de 88.000 euros en global a Naviera Illa de Ons, Iniciativas Turísticas de Ons e Viaxes Illa de Ons por unha infracción grave de abuso de dominio ao permitir as reservas previas no cámping da illa só aos usuarios que se trasladasen na empresa de transporte do grupo e non nas outras empresas que ofrecían o mesmo servizo.
A Sala desestimou o recurso de casación interposto por estas tres empresas contra a sentenza do Tribunal Superior de Xustiza de Galicia (TSXG) que confirmou o acordo da Comisión Galega de Competencia de 3 de decembro de 2019, polo que se multou a estas sociedades pola devandita infracción grave da normativa sobre a defensa da competencia.
Na súa sentenza explica que a empresa Iniciativas Turísticas de Ons SA xestionaba o único cámping existente na illa de Ons, en virtude dunha concesión administrativa, pola que ostentaba unha posición de dominio respecto da xestión das prazas para pasar a noite na illa. Por outra banda, varias empresas estaban autorizadas para prestar o servizo de transporte marítimo á illa, entre elas a compañía Naviera Illa de Ons.
Lembra que a sentenza recorrida afirmaba que as tres empresas recorrentes (Iniciativas Turísticas de Ons SL, Naviera Illa de Ons SL e Viaxes Illa de Ons SL) actuaron en común para adoptar unha “unidade de acción”, xa que a pesar de que tiñan personalidade xurídica propia e diferente obxecto social actuaban como un grupo que contaba con participacións cruzadas e cunha mesma administradora única (identificábanse como Grupo Acuña). Nesta liña, ofrecían un produto combinado de transporte e aloxamento no cámping e fóra deste paquete combinado non se podía reservar o cámping por adiantado salvo que se contratase co propio cámping cando xa se estaba na illa.
POSICIÓN DE DOMINIO
A Sala na súa sentenza, relatorio do maxistrado Diego Córdoba, aclara que a resolución administrativa non sanciona a oferta deste produto combinado, senón “a extensión dunha posición de dominio no mercado (xestión exclusiva das prazas no cámping da illa de Ons) a outro mercado conexo (o de transporte de pasaxeiros á illa) de modo que aproveitándose da súa posición de dominio, condicionábase a reserva previa no cámping aos usuarios que contratasen coa empresa de transporte do grupo, excluíndo de poder ofrecer este servizo combinado (reserva de cámping e transporte á illa) a outras empresas que estaban autorizadas para realizar o transporte a Ons”.
E subliña que se utiliza a concesión da explotación do cámping para condicionar e limitar o mercado de transporte marítimo á illa, no que non existe exclusividade algunha, e faise de forma concertada entre as empresas do grupo que explotan o cámping, que contratan as viaxes e as que prestan o transporte marítimo á illa”. Neste sentido, indica que “non é que se prohiba a oferta dun produto combinado por parte das empresas do sector, é que, coa súa actuación concertada, impídese contratar reservas no cámping de Ons a quenes non contraten o transporte e a viaxe co transportista e axencia de viaxes vinculadas á concesionaria do cámping”.
O tribunal conclúe que “unha práctica dunha empresa en situación de dominio (case monopolística) no mercado analizado, que se proxecta sobre un mercado conexo e que ten como consecuencia a imposibilidade de que os usuarios poidan elixir libremente a empresa coa que desexan contratar o transporte se queren aloxarse nas instalacións do cámping para pasar a noite na illa, ten polas súas propias características un claro efecto anticompetitivo no mercado do transporte á illa, colocando aos competidores nunha clara situación de desvantaxe que practicamente os expulsa do mercado”.
A Sala responde á cuestión de interese casacional exposta neste recurso que “a práctica concertada dun grupo de empresas que, ostentando unha posición case monopolística nun produto ou servizo, válese desa posición para limitar e condicionar un mercado conexo, ten polas súas propias características un claro efecto anticompetitivo ao colocar aos competidores nunha clara situación de desvantaxe, polo que debe ser considerada un abuso de posición dominio”.
