A Policía cre que a vítima do crime do Chapela, Roberto C.P., xa estaba morto cando foi amordazado, e descartou a implicación de terceiras persoas nesa morte, á marxe do único acusado, Manuel M.B., que está a ser xulgado esta semana na sección quinta da Audiencia Provincial de Pontevedra, con sede en Vigo.
O xefe do grupo de Homicidios da Comisaría de Vigo-Redondela, entre outros axentes, prestou declaración este martes como testemuña-perita e sinalou que o cadáver de Roberto, que foi atopado o 30 de xaneiro de 2021, tiña as mans e os pés atados con cinta de embalar, e a boca amordazada coa mesma cinta.
Respecto diso, sinalou que aos investigadores chamoulles a atención que esa cinta non estaba deformada nin estirada, polo que sosteñen que a vítima non se resistiu cando lla puxeron, debido a que xa estaba falecido.
Esta afirmación, que tamén trasladaron outros axentes da Policía Xudicial, contradí a declaración de Manuel M.B., que sostivo ante o tribunal que atara a Roberto, que lle vendía habitualmente cocaína, para reducilo nun forcexeo e poder buscar droga, xa que este negábase a fiarlle. Así mesmo, asegurou que, cando se foi da casa Roberto estaba “con vida”, aínda que pechou a porta con chave e levou o móbil da vítima.
“O que non ten sentido é que diga que o deixou vivo, pero que levou o seu teléfono e as súas chaves. Iso faise para encubrir algo”, afirmou o xefe de Homicidios. Por outra banda, os axentes que prestaron declaración sinalaron que, no marco da investigación, non atoparon indicios obxectivos que sinalasen que o acusado foi a casa de Roberto en compañía doutra persoa, ou que outra persoa estivese no domicilio da vítima despois de que se fose Manuel M.B.
POSICIONAMENTO DE TELÉFONOS
Os funcionarios policiais tamén explicou que, tras aparecer o cadáver de Roberto, iniciaron as pescudas entrevistándose cos achegados do falecido, e analizando os tráficos de chamadas e posicións dos terminais.
Así, puideron comprobar que a última chamada telefónica que a vítima contestara foi realizada polo acusado ás 22,17 horas do 27 de xaneiro e que, pouco despois, os teléfonos de ambos estaban situados no ámbito de cobertura da mesma antena, na casa de Roberto.
Uns 40 minutos despois, o móbil de Roberto recibiu varias chamadas, pero este xa non respondeu. Nese momento, sinalaron as testemuñas policiais, o teléfono da vítima xa non estaba no seu domicilio, senón que os seus datos eran captados por outra antena, próxima á vivenda do acusado (que, de feito, admitiu ante o tribunal que se levou o teléfono móbil de Roberto e as súas chaves).
Tras contrastar os datos facilitados polas compañías telefónicas, os investigadores constataron que “o teléfono do acusado é o único que está xunto ao da vítima, á vez, nos dous domicilios”.
MOSTRAS DE ADN
Conforme avanzaron as pescudas, o círculo policial pechábase cada vez máis en torno ao acusado, cuxo teléfono foi intervido con autorización xudicial, e sobre quen se despregou un dispositivo de seguimento e vixilancia. Precisamente, no marco dese seguimento, os axentes conseguiron facerse cunha mostra indubitada do seu ADN.
Mentres, os servizos de Policía Científica lograron atopar pegadas e ADN tanto na cinta de embalar que tiña o cadáver como nun anaco de luva que apareceu debaixo do corpo de Roberto. Ao cotexar esas mostras coa extraída ao sospeitoso, produciuse a coincidencia.
O círculo pechouse cando a Policía realizou un rexistro do domicilio do sospeitoso e localizou un rolo de cinta de embalar idéntico ao que se usou no corpo de Roberto. Cando foi detido, recoñeceu aos axentes que estivera coa vítima e que o atou, pero insistiu en que estaba vivo cando o deixou e, posteriormente, colaborou cos investigadores levándoos ao lugar onde escondera as chaves e o móbil.
Finalmente, con respecto á intervención do seu teléfono, as testemuñas referíronse a unha chamada de Manuel a un amigo seu, avogado, ao que lle quería consultar sobre “algo grave”, pero do que non quixo darlle detalles por teléfono.
