Os alcaldes transfronteirizos do Miño continuaron este luns co seu calendario de protestas para reclamar a apertura de pasos na ‘raia’ e trasladáronas á ponte que une Salvaterra e Monçao (Portugal), onde pediron: “Que nos deixen sobrevivir”.

Así o manifestaron nun acto simbólico celebrado na ponte que une ambas as localidades, e no que participaron o director da Axencia Europea de Cooperación Transfronteiriza (AECT) Río Miño, Uxío Benítez, e os rexedores e rexedoras de Tui, Tomiño, Arbo, Salvaterra, As Neves, O Rosal, Melgaço, Valença, Caminha, e Vila Nova de Cerveira.

Uxío Benítez sinalou que as demandas destes municipios non se centran en abrir os pasos ao turismo, senón en “algo moito máis xusto e menos preocupante desde o punto de vista sanitario”, como é o paso de veciños e traballadores transfronteirizos, para que non teñan que dar rodeos “quilométricos”.

Segundo indicou, a solución pasa por que os gobernos español e portugués poñan máis recursos humanos para poder controlar os pasos que seguen pechados (na antiga ponte de Tui-Valença, en Tomiño-Vila Nova de Cerveira, en Salvaterra-Monçao, e en Arbo-Melgaço) e permitir que traballadores, comerciantes, veciños, etc. recuperen a súa vida cotiá.

Un exemplo da “desesperada” situación deste territorio púxoo unha veciña de Arbo, Cecilia Puga, que ten unha barbaría en Melgaço desde hai 19 anos. Esta traballadora tarda, normalmente, 6 minutos en chegar ao seu negocio pero, co peche do paso, debe desprazarse ata o paso aberto de Tui e o percorrido pode durar entre unha hora e media e dúas horas, dependendo de se hai cola ou se os efectivos de control na fronteira deciden que o seu xustificante “non serve”.

A iso súmase o feito de que a súa barbaría “funciona a medio gas” porque, despois de mes e medio pechada, só ten agora á metade da súa clientela, a portuguesa. “Como a min, pásalle a moita xente; é unha pobreza para a zona. Os restaurantes nin abriron, porque dependen da clientela galega”, lamentou.

Outro dos exemplos é o de Víctor, un feirante luso que relatou o “duro” que é vivir cos pasos fronteirizos pechados cando, como no seu caso, o 80 por cento do seu negocio depende de clientes galegos. “Estamos a atravesar unha situación moi grave, poñan a man na súa conciencia, porque de continuar así isto vai ser unha desgraza (…)”, advertiu.

“ANIQUILAR A ECONOMÍA LOCAL” EN POUCO TEMPO

Pola súa banda, o presidente da Cámara Municipal de Melgaço, Antonio Barbosa, incidiu en que os territorios transfronteirizos deben ser espazos de riqueza, e a actual situación é un exemplo de “como en pouco tempo pódese aniquilar unha economía local”. “Estamos a falar da supervivencia de pobos que viven naturalmente xuntos”, recalcou.

Na mesma liña, a alcaldesa de Salvaterra, Marta Valcárcel, fixo un “chamamento á cordura e a sensatez” para que os gobernos español e portugués se coordinen e permitan o paso aos traballadores. Ao seu xuízo, trátase de coñecer “a realidade” dun territorio como este, xa que a medida de manter pechados a maior parte dos pasos é froito do “descoñecemento”.

Valcárcel volveu lembrar que a metade do tránsito entre España e Portugal prodúcese nos pasos da provincia de Pontevedra e “non é normal” concentrar todo ese tráfico nun só paso.

A pasada semana o Goberno de España ratificou que o peche de fronteiras manterase ata o 1 de xullo, horas despois de que a ministra Reyes Maroto apuntase a posibilidade de adiantar a apertura ao 22 de xuño.