A plataforma de auxiliares acredoras do estaleiro vigués Hijos de J. Barreras, agrupadas na sociedade Uninaval, acordaron este venres adherirse ao plan de refinanciamento presentado pola empresa (e pactado coas entidades financeiras), “por responsabilidade” e “porque para nada interesa o concurso”, á vez que mantiveron que a súa aspiración é cobrar a totalidade do que se lles debe (máis de 20 millóns de euros).
Así o trasladaron o portavoz de Uninaval, Alberto Rocha, e o secretario xeral de Asime, Enrique Mallón, nun encontro cos medios tras esa reunión “difícil” con representantes das empresas auxiliares, e precisaron que, a pesar da adhesión, queda “aberta” a posibilidade de que calquera acredor que o considere poida emprender accións xudiciais contra o estaleiro.
Mallón lamentou que a industria auxiliar “volve ser a gran pagadora da desgraza de xestión dalgún estaleiro“, porque aínda non cobrou a súa débeda, aceptou esperar os tres meses que pedía o estaleiro, e agora adhírese a un plan (para o que Barreras e a banca querían reunir ao 60 % do total de acredores) que nin sequera coñece na súa totalidade. “É a mellor solución, a menos mala, a única”, sinalou, e lembrou que, sen este “paso adiante”, “non cobraría ninguén nada”.
Segundo apuntou, a decisión de adherirse ao plan de rescate de Barreras está condicionada a seguir negociando as fórmulas de pago do crédito, aínda que xa hai un “compromiso” de que a débeda contraída na construción do barco de Ritz Carlton empezará a pagarse cando se homologue o acordo e retómese o traballo (un 50 %), e o resto á entrega do buque.
O mantemento do dereito de crédito foi unha das concesións que decidiu ás empresas a sumarse ao plan, segundo indicou o secretario xeral de Asime. “Conseguimos que non se fale de quita en ningún documento (…), pero se queremos cobrar todos, o estaleiro ten que ser viable“, incidiu.
CONDICIÓNS
Así mesmo, tal e como explicou Alberto Rocha, Uninaval conseguiu que Barreras tome en consideración varias condicións: que nos novos traballosse pague unha parte por adiantado, que se devolvan os avais que as auxiliares depositaron, e que se consolide e recoñeza a débeda polos traballos que quedaron a medio facer cando se paralizou a actividade, e que non foran facturados.
Con respecto ao crédito vinculado aos proxectos de Havila e Armas, Rocha lembrou que Uninaval propuxo á Xunta a compra desa débeda, “unha operación perfectamente defendible” sempre que haxa garantías para a administración, e deste xeito, a industria auxiliar “poríase nunha situación máis cómoda e afrontaría con máis músculo” os traballos futuros.
A partir de que se valide xudicialmente ese plan de refinanciamento, a previsión é volver ao traballo “nunha ou dúas semanas”, segundo Enrique Mallón, e seguirase negociando o pago da débeda pendente.
En calquera caso, advertiu de que o plan de viabilidade de Barreras non se poderá executar se non hai carga de traballo máis aló do barco de Cruise Yatch 1 Lted (navieira de Ritz Carlton), polo que outros encargos son “imprescindibles”.
“UN COMPROMISO, NON UN CHEQUE EN BRANCO”
Por outra banda, puntualizou que esta adhesión “é un compromiso, non un cheque en branco” e sinalou que tanto o CESCE como a banca e a propia industria auxiliar exercerán un “control rigoroso” dos movementos de Barreras. “Oxalá pronto recibamos anuncios de contratos viables e rendibles, e non teñamos máis destes sobresaltos”, engadiu.
Finalmente, o secretario xeral de Asime volveu facer fincapé na “responsabilidade” das empresas auxiliares que, coa súa decisión deste venres, permiten ao estaleiro eludir o concurso, e instou a “coidar” este sector, que dá emprego a 10.500 persoas”. Por iso, apostilou, “é fundamental” que, non só Barreras, senón tamén o estaleiro Vulcano (en proceso de liquidación e pendente dun proxecto do grupo Vicalsa), “continúen activos”.
