O adestrador do RC Celta, Eduardo Coudet, insistiu en que “todos somos inocentes ata que a Xustiza diga o contrario” en alusión ao proceso xudicial na Audiencia Provincial de Almería no que está inmerso o futbolista celeste Santi Mina, para o que piden oito anos de prisión como presunto autor de delito de agresión sexual.

“Quen pode xulgar a unha persoa… Ata que a Xustiza diga o contrario, todos somos inocentes. As redes sociais teñen adestradores, xuíces, políticos… Por iso eu non teño”, sinalou Coudet sobre outro posible ‘xuízo’ paralelo ao dianteiro en redes sociais e no Estadio de Balaídos.

Na rolda de prensa previa ao encontro deste sábado (18.30) ante o Real Madrid, o técnico arxentino confirmou a presenza de Mina na convocatoria. “Falei con el para saber como estaba e falarei un pouco máis cando nos crucemos. É un xogador importante e por iso está na convocatoria”, resolveu.

DEFENSA

O xuízo contra Santi Mina e David Goldar por unha presunta agresión sexual quedou visto para sentenza este venres tras expor o seu informe a defensa do xogador do RC Celta de Vigo, quen indicou que quedaría acreditado que a denunciante “prestou o seu consentimento en todo momento”, xa que cando “lle pediu que parase, el parou como ela mesma confirmou” durante a súa declaración “en sala”.

Ante o tribunal da Sección Terceira que axuiza a ambos, a avogada alegou tamén que, en todo caso, existiría un “erro de tipo” invencible na actuación de Mina porque, “se non houbo consentimento como afirma ela, desde logo non soubo transmitilo nin a Santi nin a ninguén” ata que “o verbalizou e el parou”.

“Existe unha dúbida razoable de que percibise o rexeitamento da vítima ata ese momento porque non houbo antes ningún signo inequívoco, nin físico, nin verbal de que se empezou a angustiar e agora si quería parar. El entende entón perfectamente que ela quere parar e interrompe a relación sexual”, afirmou para engadir que, antes, a vítima “tería unha actitude activa completamente e con tocamentos mutuos”.

Ao fío disto, apuntou que, se houbo “erro de tipo no consentimento, decae o dolo e a tipicidade obxectiva, o que fai que se deba chegar á conclusión da absolución”, o que, segundo manifestou, unido á “insuficiencia, por non dicir inexistencia, de proba de cargo”, faría que procedese a aplicación do criterio de “probabilidade prevalente” ou “máis probable que non”.

No seu informe, rexeitou que existise “a violencia ou intimidación” nos feitos que si recolleu o fiscal nas súas conclusións para solicitar oito anos de prisión para Mina e aludiu a que a denunciante asegurou en instrución que “ningún dos dous a forzou, que cando quixo marchar, marchou”.

“Unha cousa é que ela se angustiase no transcurso, pero iso non indica que non houbese antes consentimento, porque se non dás o teu consentimento, a forma en que narra que se produciron os feitos vólvese absolutamente inverosímil e insólita”, subliñou para precisar que Santi Mina “pediulle perdón, non porque fixese algo malo, senón porque ten empatía e viu que estaba angustiada”.

“MALLADOS POLAS MENTIRAS DESCARADAS DESTA SEÑORA”

Ao fío disto, argumentou, así mesmo, que ao longo do acto de xuízo oral demostrouse a “memoria selectiva inaceptable e sobre feitos relevantes” da denunciante, con declaracións “cheas de imprecisións e ambigüidades”, e “inventos para converter o que foi unha relación consentida nunha agresión sexual”.

“Estes mozos levan cinco anos sendo mallados polas mentiras descaradas desta señora”, espetou a letrada, para quen a denunciante “foi”, ademais, “buscando os síntomas para conseguir o diagnóstico de tensión postraumática” que, segundo afirmaron as forenses do Instituto de Medicina Legal (IML) de Almería na pericial, padece e estaría “relacionado directamente” cos feitos que ela relata.

Manifestou que ela “mente ante os forenses do IML que elaboraron o informe e invéntase que non ten noivo, que vive cunha amiga, que non ten vida social, que non volveu beber ou tomar copas, que estivo de baixa laboral un ano” e apuntou que a contratación dun detective privado debeuse á “necesidade de descubrir a verdade”.

“Invéntase isto, faino, porque ten un fin espúreo, económico; a súa finalidade é esixir unha cantidade de diñeiro a ambos e mente descaradamente cando di que non sabía que eran futbolistas, xa que sabían ela e as súas amigas en todo momento quen eran porque viron como se achegaba xente na discoteca para facerse fotos con eles”, remachou.

A letrada, para quen o informe pericial psicolóxico emitido polo IML debería ser “nulo” ao demostrarse que se fai “só coa información que dá ela” e parte, por tanto, “de datos que non son verdade”, cuestionou o diagnóstico de tensión postraumática en base á pericial de parte que se practicou na terceira sesión do xuízo.

“Invéntase os síntomas para instrumentalizar o diagnóstico ou esaxéraos con ese obxectivo económico e hai mala práxis no informe, xa que se toman os síntomas como signos, o subxectivo como obxectivo, cando é ao moito un trastorno de ansiedade que pode deberse a moitos factores porque ninguén lle preguntou polos seus antecedentes vitais ou familiares”, indicou.

Por último, anunciou á sala que vai pedir que se deduza testemuño contra o avogado da acusación particular, Iván Bolaño, por asegurar no seu informe que se lle ofreceu á vítima 400.000 euros “por cambiar a súa declaración e mentir”, o que foi respondido polo avogado de David Goldar afirmando que “foi ela quen pediu diñeiro, e non 400.000 euros, senón unha cifra con algún cero máis”.

Indicou que supón unha vulneración do segredo profesional entre letrados e sinalou que, se ela “non respectase o código deontolóxico, podería darlle a volta á tortilla de algo que non fixemos porque ela só quere sacarlle o diñeiro”. “Non hai outra explicación ás súas mentiras constantes no procedemento”, concluíu.

MINA E GOLDAR “AGRADECEN” Á SALA “O RESPECTO E TRATO OFRECIDO”

Antes de que o tribunal que preside a maxistrada Társila Martínez declarase o xuízo visto para sentenza, David Goldar e Santi Mina fixo uso nesa orde da última palabra e utilizárono para “agradecer” ao “tribunal e á sala” o “respecto e o trato ofrecido” durante a súa celebración.

O fiscal, que non acusa a Goldar, sentado no banco unicamente en calidade de cooperador necesario pola acusación particular que pide nove anos e medio de cárcere para ambos, asegurou o xoves ao tribunal que existe un “cúmulo, unha fervenza” de elementos probatorios que acreditarían que Santi Mina cometería os feitos e manifestou que se lle facía “dificilmente comprensible que, con todos estes elementos, puidésese chegar neste caso a unha sentenza absolutoria.

Ante a sala, o fiscal Miguel Blasco indicou que, unha vez “constatada” a presenza de ADN de Santi Mina na exploración xinecolóxica, só quedaba establecer se, na madrugada do 16 de xuño de 2019, no interior dunha furgoneta camperizada estacionada nas inmediacións dunha discoteca de Mojácar (Almería), o “acceso carnal” produciuse “con pleno consentimento ou sen consentimento”.

“A violencia produciuse, non só pola falta de consentimento, que non foi tácita, senón que foi expresa, tamén porque o acusado actuou de forma absolutamente sorpresiva, inesperada, imprevisible”, remarcou para preguntarse a continuación se “hai algo máis violento que cometer esa acción desa maneira” e concluír que existiu “unha intimidación clara” aumentada por que a presunta agresión produciuse nun espazo de “apenas dous metros cadrados e en presenza de dous homes novos, atléticos”.

Engadiu que existen “elementos probatorios máis aló da mera valoración sobre a credibilidade” da denunciante, que devén “reforzada” por estes elementos, e subliñou que, por se non fose “suficiente” a “verosimilitude, permanencia no tempo e a ausencia de contradicións esenciais” no seu testemuño, as periciais forenses revelan que as lesións tanto físicas como psicolóxicas “son absolutamente compatibles co seu relato de feitos”.