A Audiencia Provincial de Almería condenou a catro anos de prisión ao futbolista do Celta de Vigo Santi Mina por abusar sexualmente dunha muller en xuño de 2017 no municipio almeriense de Mojácar. O tribunal da Sección Terceira absolve ao tamén futbolista David Goldar, contra quen o Ministerio Fiscal non formulou acusación, aínda que a vítima o sentou no banco ao consideralo cooperador necesario.

A sentenza impón a Mina, quen non actuou con violencia ou intimidación como considerou o fiscal para cualificar como delito de agresión sexual, medida de liberdade vixiada por período de cinco anos e afastamento a menos de 500 metros durante 12 anos, segundo informaron a Europa Press fontes xudiciais, que precisaron que a indemnización se fixa en 50.000 euros.

O xuízo quedou visto para sentenza despois de que o Ministerio Público elevase a definitivas as súas conclusións e interesase a pena de oito anos de prisión ao estimar que existía “un cúmulo” de “elementos probatorios” que acreditaban que o futbolista do Celta de Vigo cometera unha agresión sexual.

PIDEN PRISIÓN PROVISIONAL

Por outro lado, a acusación particular avanzou este mércores que barallan pedir “a un 95 por cento” á Audiencia Provincial de Almería a execución da sentenza que condena a catro anos de cárcere ao futbolista Santi Mina para que ingrese provisionalmente en prisión.
 O avogado Iván Bolaño indicou a Europa Press que, á marxe da interposición de recurso de apelación ante o Tribunal Superior de Xustiza de Andalucía (TSJA), elevará “nos próximos días” escrito á Sección Terceira que deberá resolver sobre a petición nunha vista.

Bolaño trasladou que, aínda que a sentenza está “moi ben fundamentada, e de forma extensa ao longo de 40 páxinas”, discrepan da aplicación do tipo penal que fixo o tribunal, que non aprecia violencia e intimidación “suficiente” como para condenar por agresión sexual. Nesta liña, sinalou que os maxistrados “recoñecen que existe violencia, xa que chegan a detallar as lesións” contidas no informe médico-forense do Instituto de Medicamento Legal de Almería e “admite” a intimidación “cando din que puxeron á vítima nunha situación de absoluta vulnerabilidade”.

A DEFENSA ANUNCIA RECURSO

Doutro lado, a defensa do futbolista do Celta de Vigo Santi Mina anunciou recurso de apelación contra a sentenza da Audiencia Provincial de Almería ao entender que hai “importantes erros na valoración” que realizou o tribunal das probas practicadas no xuízo.

Nun comunicado, indica que o fallo da Sección Terceira “non se axusta a dereito” e que non se corresponde “cos feitos acaecidos” en xuño de 2017. A representación letrada de Mina, exercida por Fátima Rodríguez, alegou no trámite de informes da vista oral que quedara acreditado que a vítima “prestou o seu consentimento en todo momento” xa que cando “lle pediu que parase, el parou como ela mesma confirmou” durante a súa declaración “en sala”.

Argumentou para pedir a libre absolución que, en todo caso, existiría un “erro de tipo” invencible na actuación de Mina porque, “se non houbo consentimento como afirma ela, desde logo non soubo transmitilo nin a Santi nin a ninguén” ata que “o verbalizou e el parou”.

“Existe unha dúbida razoable de que percibise o rexeitamento da vítima ata ese momento porque non houbo antes ningún signo inequívoco, nin físico, nin verbal de que se empezou a angustiar e agora si quería parar. El entende entón perfectamente que ela quere parar e interrompe a relación sexual”, afirmou para engadir que, antes, a vítima “tería unha actitude activa completamente e con tocamentos mutuos”.

No seu informe, rexeitou que existise “a violencia ou intimidación” nos feitos que si recolleu o fiscal nas súas conclusións para solicitar oito anos de prisión para Mina e aludiu a que a denunciante asegurou en instrución que “ningún dos dous a forzou, que cando quixo marchar, marchou”.

ACUSACIÓNS PÚBLICA E PARTICULAR

Pola súa banda, a acusación particular exercida polo avogado Iván Bolaño trasladou tamén a súa intención de impugnar en apelación ante o alto tribunal andaluz os pronunciamentos do fallo tanto en relación ao futbolista do Celta de Vigo como en relación a Goldar, a quen considera un “cooperador necesario”. Para ambos interesou na penúltima sesión do xuízo penas individuais de nove anos e seis meses de prisión por senllos delitos de agresión sexual, que non quedaron acreditados en ningún dos casos para o tribunal da Audiencia Provincial de Almería.

A sentenza condenatoria impón a Mina, quen non actuaría con violencia ou intimidación como considerou o fiscal para cualificar os feitos como un delito de agresión sexual, medida de liberdade vixiada por período de cinco anos e afastamento a menos de 500 metros durante 12 anos. O fallo, que absolve a David Goldar, fixa a indemnización en 50.000 euros.

Tras a práctica da proba na vista oral, o Ministerio Público elevou a definitivas as súas conclusións e interesou a pena de oito anos de prisión ao estimar que existía “un cúmulo” de “elementos probatorios” que acreditaban que o futbolista do Celta de Vigo cometera unha agresión sexual.

O fiscal Miguel Blasco indicou que, unha vez “constatada” a presenza de ADN de Santi Mina na exploración xinecolóxica, só quedaba establecer se, na madrugada do 16 de xuño de 2019, no interior dunha furgoneta estacionada nas inmediacións dunha discoteca de Mojácar (Almería), o “acceso carnal” se produciu “con pleno consentimento ou sen consentimento”.

“A violencia produciuse, non só pola falta de consentimento, que non foi tácita, senón que foi expresa, senón tamén porque o acusado actuou de forma absolutamente sorpresiva, inesperada, imprevisible“, remarcou en sala para preguntarse a continuación se “hai algo máis violento que cometer esa acción desa maneira” e concluír que existiu “unha intimidación clara” por que a presunta agresión produciuse nun espazo de “apenas dous metros cadrados e en presenza de dous homes novos, atléticos”.

Asegurou que existían “elementos probatorios máis aló da mera valoración sobre a credibilidade” da denunciante, que devén “reforzada” por estes elementos, e subliñou que, por se non fose “suficiente” a “verosimilitude, permanencia no tempo e a ausencia de contradicións esenciais” no seu testemuño, as periciais forenses “revelan que as lesións tanto físicas como psicolóxicas son absolutamente compatibles co seu relato de feitos”.