Enxeñeiros da Universidade de Vigo (UVigo) e médicos do Hospital Álvaro Cunqueiro cooperaron no desenvolvemento da primeira tese doutoral que analiza causas que poden incidir na ruptura de aneurismas cerebrais.
O especialista en Neurociruxía José Luís Thenier presentou a súa tese doutoral, cualificada con sobresaliente ‘Cum laude’, sobre a dinámica dos fluídos en aneurismas cerebrais recentemente, segundo trasladou a xerencia da área sanitaria de Vigo nun comunicado.
O traballo foi dirixido pola neurocirurxiá do hospital vigués Rosa Martínez e o profesor de Enxeñaría dos Materiais, Mecánica aplicada e Construción da universidade Antonio Rivero. Así, foi froito dunha colaboración xestada desde a posta en marcha do Grao de Enxeñaría Biomédica nese centro educativo, no que participa o Álvaro Cunqueiro.
En concreto, o proxecto ‘Análise xenética e hemodinámico do risco de ruptura de aneurismas intracraniales’ aborda factores clínicos e a idade, o sexo e patoloxías previas dun paciente que poden influír na ruptura de aneurismas cerebrais. A través do traballo confirmouse a relación de alteracións do fluxo como as secundarias e os tratamentos múltiples e a asincronía do pulso cun maior risco.
Deste xeito, empregáronse modelos matemáticos para estudar factores físicos dos vasos sanguíneos, como a xeometría e as presións, que poden favorecer a ruptura e o sangrado. Mediante estudos radiológicos de pacientes e a aplicación do software da Escola de Enxeñaría creáronse modelos tridimensionais e desenvolvéronse simulacións que recrearon o fluxo das arterias e aneurismas.
No marco da investigación analizáronse os casos de 96 pacientes tratados na última década no Complexo Hospitalario Universitario de Vigo (Chuvi).
Así, contempláronse distintos escenarios, a existencia de aneurismas múltiples nun paciente, os efectos da sincronía das pulsaciones e os derivados do tratamento dunha complicación dun aneurisma, a hidrocefalia. As simulacións permitiron contrastar alteracións do patrón do fluxo en situacións concretas para cada tipo de pacientes.
O coñecemento de circunstancias específicas nas persoas favorece a realización de predicións e o establecemento dun tratamento cunha maior personalización. O obxectivo é minimizar perigos relativos ás terapias e mellorar os resultados destas.
