O Tribunal Superior de Xustiza de Galicia (TSXG) desestimou o recurso de apelación interposto pola defensa de Pablo P.V., contra a sentenza da Audiencia de Pontevedra (en base ao veredicto dun tribunal de xurado) que o condenou a 20 anos de cárcere por asasinar á súa veciña na rúa Zamora de Vigo, en outubro de 2022, e confirmou a pena.
Así, na vista de apelación, a representación do acusado argumentou que se produciu unha indefensión ao non permitirse practicar proba para demostrar que Pablo sufrira un trastorno mental transitorio. Igualmente, pediu que se anulase a circunstancia agravante de ensañamiento, e que se apreciase que padeceu unha “lagoa amnésica”.
O alto tribunal galego sinala na súa resolución que non houbo indefensión, porque o letrado do acusado si puido expor, aínda que subsidiariamente, a circunstancia do trastorno mental transitorio. Ademais, pronunciáronse respecto diso os peritos forenses interrogados durante o xuízo, e o xurado pronunciouse tamén.
Nesa liña, e descartando tamén a posible “lagoa amnésica”, o TSXG subliñou que, segundo os forenses, o acusado estaba en plenas facultades intelectivas e volitivas; e as propias testemuñas descartaron que Pablo tivese unha conduta estraña cando foi detido, momentos despois do crime, tal e como recolleu o xurado no seu veredicto.
CONFIRMA O ENSAÑAMENTO
En canto ao ensañamento, o TSXG subliñou na súa sentenza que a vítima sufriu o ataque con coitelo en tres acometidas. A primeira foi unha puñalada por detrás e a segunda no abdome, esta “necesariamente mortal”; a terceira acometida, sinala o tribunal, o acusado fíxoa “con intención de rematala pero tamén de incrementar o sufrimento da vítima”.
Respecto diso, apunta que esa terceira ferida presentaba tres traxectorias interiores, xa que Pablo moveu o coitelo dentro das entrañas da muller, “sendo perfectamente consciente” de que esta coitelada “era necesariamente dolorosa e inútil ao propósito de matar, por estar xa a vítima ferida de morte”. Ademais, expón que tamén existiu o factor do “sufrimento psíquico” da muller, que “advirte esa inminencia da morte e a imposibilidade de evitala”.
Por todo iso, o TSXG desestimou o recurso e confirmou integramente a sentenza da sección quinta da Audiencia Provincial de Pontevedra, con sede en Vigo, incluídas as indemnizacións aos pais e filla da vítima.