Decenas de empregados da antiga filial de Faurecia na localidade pontevedresa do Porriño, que na actualidade se atopa en concurso de acredores, volvéronse a manifestar este xoves en Vigo para pedir unha solución á súa situación.
Nesta ocasión, os traballadores partiron sobre as 10,30 horas da Praza América da cidade olívica e percorreron as rúas ata chegar ás instalacións do Clúster de Empresas de Automoción de Galicia (Ceaga), situadas nas proximidades da planta de Stellantis Vigo, segundo fontes sindicais consultadas por Europa Press.
Os empregados de Madeira Fiber, nome actual da empresa, volveron a queixarse da “ética” que, ao seu xuízo, leva a cabo Faurecia, que primeiro cobrou subvencións, despois pechou a planta e agora pretende que o persoal cobre da administración, segundo rezaba a pancarta que encabezaba a concentración. A pesar de que terminaron a súa manifestación no Ceaga, non foron recibidos por ningún representante da organización, segundo confirman as mesmas fontes.
FEITOS
A situación, segundo explicaron os traballadores, vén dada despois de que en xullo de 2021 Faurecia comunicou aos empregados a venda da unidade produtiva ao grupo Callista Private Equity, tratándose dun fondo voitre alemán. En xaneiro de 2022 esta compañía tomou o control da planta do Porriño tras o pago dun euro, a pesar de que Faurecia ademais inxectou capital por valor de tres millóns, segundo denuncian os empregados.
Nese momento, os responsables do comprador reuníronse co comité informando de que traían un plan industrial para dar viabilidade ás instalacións. “A realidade que puidemos comprobar foi que nunca tiveron un plan industrial, nin investiron nada para telo, senón todo o contrario, dedicáronse a descapitalizar a planta, chegando mesmo a vender os terreos en xullo de 2022 por un prezo moi inferior ao valor de mercado de 2,4 millóns”, criticou o presidente do comité de empresa, Leonardo Suárez.
“En febreiro deste ano o fondo voitre alemán, seguindo o seu modus operandi habitual, abandona a antiga planta de Faurecia cedendo os activos por 3.600 euros a unha empresa romanesa xestionada por Rüdiger Wisser, personaxe que se define a si mesmo como ‘o enterrador”, engadiu o presidente do comité.
