Moitos autores e intelectuais falaron xa do medo ao futuro, así como das diferentes posturas que unha persoa pode manter con respecto a el. Un deles foi Alberto Eco, que dividía entre “apocalípticos e integrados”. Os primeiros serían os que ven todo cambio como a peor, porque a entropía sempre crece. Noutras palabras: todo tempo pasado foi mellor.
O certo é que desde este venres costa un poco máis manterse ‘integrado’ en Vigo, posto que a libraría Andel (Avenida das Camelias, 102) pecha as súas portas, e o fixo como non podía ser doutra maneira, cunha sentida homenaxe que incluíu mesmo un recital poético.
ninguén se quixo perder o acto
A libraría Andel, especializada en literatura en galego e portugués, extingue a súa vida tras dúas dilatadas décadas como tenda física. Nacera un chisco antes como sitio web para a venda online.
o recital
Durante a noite deste venres, os seus mellores clientes cruzaron por derradeira vez as portas da libraría Andel para despedila como se merece. Retratos de Castelao e Rosalía vixiaban a entrada.
O lugar, que o director de Xerais Manuel Bragado vén de definir como “fantasía necesaria”, encheuse ata os topes para dicir unhas palabras fermosas. Que triste funeral, sobre todo se non hai resurrección.
a derradeira ollada