Os servizos do Instituto Galego de Consumo seguían “desde hai anos” á empresa de xestión inmobiliaria cuxa responsable, acusada dun presunto delito de estafa, é xulgada na sección quinta da Audiencia Provincial de Pontevedra (con sede en Vigo), debido ao gran número de reclamacións presentadas por usuarios que denunciaban pagar por un servizo que non recibiron.

Así o trasladaron os técnicos de Consumo que prestaron declaración este luns como testemuñas e peritos ante o tribunal que xulga a esta muller, para quen a Fiscalía pide 3 anos de prisión por un presunto delito de estafa que afectaría a máis de 150 prexudicados.

Segundo o ministerio público, a procesada era responsable dunha axencia inmobiliaria que se dedicaba a facer de intermediaria para o aluguer de vivendas, para o que puña anuncios “reclamo”, de pisos ou casas en moi boas condicións. Cando os interesados preguntaban por eses alugueres, a axencia pedíalles asinar unha subscrición de entre 150 e 180 euros para facilitarlles os contactos dos propietarios, pero as vivendas que utilizaba como reclamos nunca estaban dispoñibles, e acaba ofrecendo outras, en moitas peores condicións, mesmo en estado de ruína.

A acusada prestou declaración ante o tribunal este luns, e explicou que a súa empresa se dedicaba a contactar con propietarios de vivendas en aluguer, dos que obtiña unha “autorización verbal” para anunciar os seus pisos e casas. Cando os clientes acudían a esta axencia, asinaban un contrato de subscrición para poder acceder ás ofertas e, no caso de que houbese algunha que se axustase ás súas demandas, a axencia informábaos para que contactasen cos propietarios que alugaban.

Segundo asegurou, esa metodoloxía era a estipulada pola franquía na que traballaba, non eran condicións impostas por ela, e asegurou que, nos anos nos que se dedicou á xestión inmobiliaria “nunca xamais” foi notificada de ningunha sanción ou dun número elevado de reclamacións, a pesar de ser sometida a numerosas inspeccións.

“ELEVADÍSIMO NÚMERO DE RECLAMACIÓNS”

Con todo, dous técnicos do Instituto Galego de Consumo que compareceron ante os maxistrados, explicaron que se realizou unha actuación “de oficio” en 2015 contra esa mercantil debido ao “elevadísimo número de reclamacións” que se presentaban por supostas irregularidades, e que foron notificadas á aludida.

Así, un destas testemuñas (que compareceu tamén como perito) sinalou que Consumo tiña constancia de denuncias sobre esta empresa desde facía anos, “practicamente desde o inicio da súa actividade”, polo que era unha sociedade “coñecida desde facía anos” precisamente polas queixas sobre ela.

A situación que determinou a apertura dun procedemento de inspección e sanción produciuse en 2015, cando a institución comprobou que a empresa tiña “en só un ano, máis de 80 reclamacións”. “Non é habitual que unha empresa acumule tantas denuncias”, sinalou a testemuña, quen confirmou que, ante esta circunstancia e tras comprobar que a sociedade “cambiou de nome varias veces”, o Instituto Galego de Consumo acudiu directamente á Fiscalía.

Consumo non cuestionou o tipo de contrato que a axente subscribía cos clientes, e matizou que as reclamacións se producían porque a empresa non prestaba o servizo ao que se comprometeu: ou ben non trasladaba ofertas de aluguer aos interesados, ou ben lles facía chegar ofertas que nada tiñan que ver coas condicións que demandaran.

De feito, na primeira xornada deste xuízo (que está sinalado para toda a semana) compareceron ante o tribunal numerosos testemuñas como prexudicados neste procedemento e seguirán comparecendo nos próximos días, xa que hai máis de 120 citados.

As persoas que prestaron declaración este luns coincidiron no seu relato: subscribiron un contrato coa empresa da acusada para recibir ofertas de aluguer, pagando entre 150 e 180 euros, pero nunca se lles puxo en contacto cos propietarios dos inmobles que lles interesaban. De feito, algunhas delas sinalaron que a axencia lles ofrecía outros pisos ou casas, algúns que non reunían as condicións mínimas de habitabilidade, e cuxos donos aseguraban non ter constancia de figurar nunha base de datos dunha axencia inmobiliaria.

DELITO E PENAS

Ademais do tres anos de prisión como suposta autora dun delito de estafa, a Fiscalía solicita que a acusada pague unha multa de 2.700 euros, e que lla inhabilite durante 3 anos para exercer profesión ou oficio relacionado con publicidade, aluguer e venda inmobiliaria.

Tamén reclama que devolva aos prexudicados (algúns xa recuperaron o seu diñeiro tras denunciar ou mediante seguro dos seus cartóns) as cantidades que lles cobrou, e que suman uns 23.000 euros.