O Tribunal Superior de Xustiza de Galicia (TSXG) ditou sentenza na que ratifica a condena ao Sergas de indemnizar a unha parella que perdeu a un fillo na última semana de embarazo, por unha atención “deficiente” á xestante, e incrementa a compensación por danos morais fixada en primeira instancia.
Na resolución xudicial, á que tivo acceso Europa Press, confírmase a sentenza de primeira instancia, na que se ve acreditado que a muller, de 36 anos de idade, embarazada tras doazón de ovocitos, foi atendida no Complexo Hospitalario Universitario de Vigo.
Na semana 35 de xestación, a nai acudiu a Urxencias por un sangrado e, tras ser explorada, recibiu o alta; dous días despois, o 16 de febreiro de 2014, volveu a Urxencias e novamente foi dada de alta tras permanecer unhas horas en observación. O 24 de febreiro, acudiu de novo ao hospital, onde se lle asegurou que o feto estaba ben; e o 28 de febreiro regresou a Urxencias cun novo sangrado e, tras a exploración, os médicos confirmáronlle que o feto non tiña latexado, e que había que provocar o parto.
O informe de autopsia confirmou que a morte do bebé produciuse por inserción velamentosa do cordón umbilical na placenta e, aínda que o Sergas argumentou que todas as probas foran correctas ata o fatal desenlace, o tribunal sinalou que “esa aparencia de normalidade non era tal”.
Ademais, segundo subliñou o avogado da familia, Cipriano Castreje, o alto tribunal galego establece que a atención e seguimento da xestante foi deficiente xa que, ao tratarse dun embarazo tras doazón de ovocitos, a nai pertencía a un grupo de risco.
“A actora debería someterse a revisións e controis máis rigorosos“, reza a sentenza respecto diso. Por todo iso, o TSXG establece que, en lugar dos 55.000 euros fixados en primeira instancia, a parella debe ser indemnizada en 70.000 euros.
Este litixio, e a loita destes pais por coñecer o ocorrido nese primeiro embarazado, permitiu á parella, indicou Cipriano Castreje, pór sobre aviso aos equipos médicos no segundo embarazo, no que a xestante tamén tivo unha inserción velamentosa, e evitar así que se producise o mesmo triste desenlace.