O xuízo contra nove presuntos integrantes dunha rede que introduciu cocaína en España impregnada en maletas e a través dun paquete postal, que se celebrou na Sección Quinta da Audiencia Provincial (con sede en Vigo), quedou visto para sentenza este martes, e a Fiscalía mantivo a súa petición de condena para todos, con penas que van de 11 a 6,5 anos de cárcere.

Na sesión deste mércores, as partes presentaron os seus informes finais e, durante a súa intervención, o Fiscal proclamou que a proba practicada, incluída a reprodución das gravacións telefónicas, “acreditan indubitadamente” a comisión dos delitos que se xulgaron (narcotráfico e pertenza a grupo criminal).

Así, o representante do ministerio público subliñou que Álvaro M.G. era o “máximo responsable” do grupo, e o que daba instrucións ao resto de acusados sobre como debían actuar: contactou cos seus socios de Sudamérica para conseguir a cocaína, impregnala nas maletas e buscar unha muller ‘correo’ que a trouxese a España desde Paraguai; contactou con antigos coñecidos de prisión para buscar unha persoa que recibise un paquete con droga cando se frustrou a operación das maletas; contactou co ‘cociñeiro’ que debía extraer a droga; etc.

“A proba que lle incrimina é abafadora”, sinalou o fiscal, quen lembrou que o propio acusado fixo uso do seu dereito a non declarar, e o seu silencio “debe tomarse como un indicio máis da súa culpabilidade”.

Con respecto ao resto de acusados (o socio galego, José Luís Ou.V.; Alexandre T.; José Antonio E.B.; Noelia Elisabeth G.M.; José A.L.; Felipe H.B.; Yolanda M.D.; e Javier C.Q.), o fiscal incidiu en que todos coñecían os feitos delituosos nos que participaban.

“IGNORANCIA DELIBERADA” DA MULLER ‘CORREO’

No caso concreto de Noelia Elisabeth, a acusación pública rebateu o argumento da defensa, de que foi enganada, apuntando que a súa foi unha “ignorancia deliberada” que “non exclúe a responsabilidade penal”. “Debeu de sospeitar cando lle enviaron a un emisario a recollela, a entregarlle as maletas e acompañala ao aeroporto”, engadiu

Así mesmo, apuntou as súas “dúbidas” de que fose vítima dun engano, crendo que se ía a España a traballar, cando nas súas conversas co xefe da rede “non se alude a ningún traballo, só ás medidas de seguridade que debía tomar”. “Non é unha incauta, deuse conta do que facía, e non se dirixiu a ningunha autoridade policial nin en Paraguai nin en Sao Paulo (onde fixo escala na súa viaxe, antes de chegar a Madrid)”, apostilou.

DEFENSAS

Pola súa banda, todos os letrados da defensa pediron a libre absolución dos seus patrocinados, e insistiron en pedir a nulidade da causa, argumentando que non se produciu unha verdadeira investigación en fase de instrución, senón que se interveu o teléfono de Álvaro M.G. por mor doutra investigación contra o narcotráfico que se desenvolvía en Galicia.

Así, o avogado do considerado xefe do grupo, que tamén defende ao socio galego, insistiu, con respecto ao arousán José Luís O.V., en que este acusado “nada ten que ver con este procedemento” e que foi investigado “só por unha chamada telefónica” que, na súa opinión, non proba “nada”.

En caso de Álvaro M.G., sinalou que este nin sequera recoñece como súa a voz das gravacións e pediu a súa libre absolución ou, no caso de que sexa condenado, que se lle atribúa un simple delito de tráfico de drogas (non en cantidade de notoria importancia) castigado con penas de entre 3 e 6 anos de cárcere.

O resto de defensas abundou nas supostas irregularidades en fase de instrución, e cuestionou, ademais da competencia do tribunal para xulgar estes feitos, a legalidade de escóitala, a cadea de custodia das probas, ou a valoración do peso e o prezo da droga intervida.

Segundo estes avogados, non hai máis probas contra os acusados que certas conversas telefónicas, pero “non feitos concretos”. Do mesmo xeito, alegaron que non se cumpren os requisitos legais para consideralos un grupo criminal. “Na investigación policial fixéronse castelos no aire. Non hai datos obxectivos, só interpretacións”, apuntou unha das letradas

ÚLTIMA PALABRA

Ao final da vista, todos os acusados, excepto Álvaro M.G. e Felipe H.B., exerceron o seu dereito á última palabra, para proclamar a súa inocencia e negar a súa relación cos feitos xulgados.

No caso do acusado José Luís O.V., condenado anteriormente por narcotráfico, lamentou ante o tribunal que está no punto de mira da Policía por ter un apelido mediático e asociado ao narcotráfico, pero subliñou que non ten “nin casa, nin pisos, nin bens, nin coche”. “Son totalmente inocente, e levo dous anos en prisión”, aseverou.